wijn

From Middle Dutch wijn, from Old Dutch wīn, from Proto-West Germanic *wīn, from Latin vīnum.

• IPA^(key): /ʋɛi̯n/

• audio

  (file)

• Hyphenation: wijn
• Rhymes: -ɛi̯n

wijn m (plural wijnen, diminutive wijntje n)

1. wine (an alcoholic beverage produced by a certain fermentation procedure; unless otherwise specified or indicated by context, made from grapes)

   Ze genoten van een glas rode wijn bij het diner.

   They enjoyed a glass of red wine with dinner.

   Deze wijn komt uit Frankrijk en staat bekend om zijn kwaliteit.

   This wine comes from France and is known for its quality.

   Hij heeft een mooie collectie wijnen in zijn wijnkelder.

   He has a nice collection of wines in his wine cellar.

• Afrikaans: wyn
• Berbice Creole Dutch: win
• Negerhollands: wien, win
• → Saramaccan: wín
• →? Sranan Tongo: win
  • → Lokono: wing
  • → Caribbean Javanese: win

• Matthias de Vries, Lambert Allard te Winkel (1864) “wijn”, in Woordenboek der Nederlandsche Taal, published 2001

From Old Dutch wīn, from Proto-West Germanic *wīn, from Latin vīnum.

wijn m

1. wine

This noun needs an inflection-table template.

• Dutch: wijn
  • Afrikaans: wyn
  • Berbice Creole Dutch: win
  • Negerhollands: wien, win
  • → Saramaccan: wín
  • →? Sranan Tongo: win
    • → Lokono: wing
    • → Caribbean Javanese: win
• Limburgish: wien

• “wijn”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “wijn (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I

wijn

1. Alternative form of wyn (“wine”)