werbować

Polish

Etymology

Borrowed from German werben + -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɛrˈbɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wer‧bo‧wać

Verb

werbować impf (perfective zwerbować)

  1. (transitive) to recruit
    Synonym: rekrutować
  2. (transitive) to enroll, to enlist
    Synonym: zapisywać
  3. (transitive) to levy
    Synonym: zaciągać
  4. (reflexive with się) to become enlisted

Conjugation
Conjugation of werbować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive werbować
present tense 1st werbuję werbujemy
2nd werbujesz werbujecie
3rd werbuje werbują
impersonal werbuje się
past tense 1st werbowałem,
-(e)m werbował		 werbowałam,
-(e)m werbowała		 werbowałom,
-(e)m werbowało		 werbowaliśmy,
-(e)śmy werbowali		 werbowałyśmy,
-(e)śmy werbowały
2nd werbowałeś,
-(e)ś werbował		 werbowałaś,
-(e)ś werbowała		 werbowałoś,
-(e)ś werbowało		 werbowaliście,
-(e)ście werbowali		 werbowałyście,
-(e)ście werbowały
3rd werbował werbowała werbowało werbowali werbowały
impersonal werbowano
future tense 1st będę werbował,
będę werbować		 będę werbowała,
będę werbować		 będę werbowało,
będę werbować		 będziemy werbowali,
będziemy werbować		 będziemy werbowały,
będziemy werbować
2nd będziesz werbował,
będziesz werbować		 będziesz werbowała,
będziesz werbować		 będziesz werbowało,
będziesz werbować		 będziecie werbowali,
będziecie werbować		 będziecie werbowały,
będziecie werbować
3rd będzie werbował,
będzie werbować		 będzie werbowała,
będzie werbować		 będzie werbowało,
będzie werbować		 będą werbowali,
będą werbować		 będą werbowały,
będą werbować
impersonal będzie werbować się
conditional 1st werbowałbym,
bym werbował		 werbowałabym,
bym werbowała		 werbowałobym,
bym werbowało		 werbowalibyśmy,
byśmy werbowali		 werbowałybyśmy,
byśmy werbowały
2nd werbowałbyś,
byś werbował		 werbowałabyś,
byś werbowała		 werbowałobyś,
byś werbowało		 werbowalibyście,
byście werbowali		 werbowałybyście,
byście werbowały
3rd werbowałby,
by werbował		 werbowałaby,
by werbowała		 werbowałoby,
by werbowało		 werbowaliby,
by werbowali		 werbowałyby,
by werbowały
impersonal werbowano by
imperative 1st niech werbuję werbujmy
2nd werbuj werbujcie
3rd niech werbuje niech werbują
active adjectival participle werbujący werbująca werbujące werbujący werbujące
passive adjectival participle werbowany werbowana werbowane werbowani werbowane
contemporary adverbial participle werbując
verbal noun werbowanie

Derived terms

Descendants
  • → Belarusian: вербава́ць (vjerbavácʹ, “to recruit; to enlist”)
  • → Russian: вербова́ть (verbovátʹ, “to recruit; to enlist”)
  • → Ukrainian: вербува́ти (verbuváty, “to recruit; to enlist”)

Further reading
  • werbować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • werbować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.