wdać

See also: wdąć

Old Polish

Etymology

From w- + dać. First attested in 1390.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /vdat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vdat͡ɕ/

Verb

wdać pf (imperfective wdawać)

  1. to hand over, to turn in, to give
    • 1960 [1430], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 1033, Pyzdry:
      Yakom ya vdal oszmdzeszad grzywyen temu, komu lyst obmawya, pyrzweg, nisly ye Yan wosznym zapowyedzal
      [Jakom ja wdał ośmdziesiąt grzywien temu, komu list obmawia, pirzwiej niźli je Jan woźnym zapowiedział]
  2. to give legal ownership (Is there an English equivalent to this definition?)
    • 1888 [1390], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV, Greater Poland, page 62:
      Iacom przi tem bili, kegdi Øndrzey wdal Choczemirowi swø czøscz na ueki
      [Jakom przy tem byli, kiegdy Ondrzej wdał Chociemirowi swą część na wieki]
adjective
  • wdający

Descendants

  • Polish: wdać

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wdać. By surface analysis, w- + dać. Compare Czech vdát, Russian вда́ться (vdátʹsja).

Pronunciation

  • IPA(key): /vdat͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -at͡ɕ
  • Syllabification: wdać

Verb

wdać pf (imperfective wdawać) [+ w (accusative) = into what]

  1. (transitive, textiles) to pull or weave fabric into something
  2. (transitive, obsolete) to get into (to engage someone, particularly into something unfavorable)
    wdać w kłopotyto get someone into trouble
  3. (transitive, obsolete) to turn into (to cause something to change into something else)
    Synonym: zmienić
  4. (intransitive, obsolete, of a woman) to marry
    Synonym: wyjść za mąż
  5. (reflexive with się) to get into (to enter something, to become engaged in something, particularly something unfavorable)
    wdać się w bójkęto get into a fight
  6. (reflexive with się) to take after (to resemble (a parent or ancestor) in appearance or habit)
    Synonym: wrodzić się
    wdać się w ojcato take after one's father
    • 2011 2023 March 3, Łukasz Jadaś, “Wdała się w ciocię: siostrzenica też w dzień tylko je, w nocy tylko płacze”, in ASZdziennik, Warszawa:
      Wdała się w ciocię: siostrzenica też w dzień tylko je, w nocy tylko płacze
      She took after her aunt: her niece also only eats during the day, only cries at night
  7. (reflexive with się, of a disease) to develop, to emerge
    infekcja wdała sięan infection developed

Conjugation

Conjugation of wdać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wdać
future tense 1st wdam wdamy
2nd wdasz wdacie
3rd wda wdadzą
impersonal wda się
past tense 1st wdałem,
-(e)m wdał
wdałam,
-(e)m wdała
wdałom,
-(e)m wdało
wdaliśmy,
-(e)śmy wdali
wdałyśmy,
-(e)śmy wdały
2nd wdałeś,
-(e)ś wdał
wdałaś,
-(e)ś wdała
wdałoś,
-(e)ś wdało
wdaliście,
-(e)ście wdali
wdałyście,
-(e)ście wdały
3rd wdał wdała wdało wdali wdały
impersonal wdano
conditional 1st wdałbym,
bym wdał
wdałabym,
bym wdała
wdałobym,
bym wdało
wdalibyśmy,
byśmy wdali
wdałybyśmy,
byśmy wdały
2nd wdałbyś,
byś wdał
wdałabyś,
byś wdała
wdałobyś,
byś wdało
wdalibyście,
byście wdali
wdałybyście,
byście wdały
3rd wdałby,
by wdał
wdałaby,
by wdała
wdałoby,
by wdało
wdaliby,
by wdali
wdałyby,
by wdały
impersonal wdano by
imperative 1st niech wdam wdajmy
2nd wdaj wdajcie
3rd niech wda niech wdadzą
passive adjectival participle wdany wdana wdane wdani wdane
anterior adverbial participle wdawszy
verbal noun wdanie

References

    Further reading

    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.