wściekły

Polish

Etymology

From wściec +‎ -ły.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfɕt͡ɕɛk.wɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛkwɨ
  • Syllabification: wściek‧ły

Adjective

wściekły (comparative wścieklejszy, superlative najwścieklejszy, derived adverb wściekle)

  1. furious, livid (angry)
    Synonyms: see Thesaurus:zły
  2. rabid (affected with rabies)
  3. (colloquial) fierce, unrelenting
  4. very bright, garish

Declension
Declension of wściekły (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative wściekły wściekła wściekłe wściekli wściekłe
genitive wściekłego wściekłej wściekłego wściekłych
dative wściekłemu wściekłej wściekłemu wściekłym
accusative wściekłego wściekły wściekłą wściekłe wściekłych wściekłe
instrumental wściekłym wściekłą wściekłym wściekłymi
locative wściekłym wściekłej wściekłym wściekłych

Derived terms
nouns
verbs

Verb

wściekły

  1. third-person plural nonvirile past of wściec

Further reading
  • wściekły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wściekły in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.