votta

See also: Votta, vottà, and võtta

Icelandic

Etymology

From Old Norse vátta.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɔhta/
    Rhymes: -ɔhta

Verb

votta (weak verb, third-person singular past indicative vottaði, supine vottað)

  1. to attest, to give evidence of
  2. to testify, to bear witness

Conjugation
votta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að votta
supine
(sagnbót)		 vottað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 vottandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég votta við vottum present
(nútíð)		 ég votti við vottum
þú vottar þið vottið þú vottir þið vottið
hann, hún, það vottar þeir, þær, þau votta hann, hún, það votti þeir, þær, þau votti
past
(þátíð)		 ég vottaði við vottuðum past
(þátíð)		 ég vottaði við vottuðum
þú vottaðir þið vottuðuð þú vottaðir þið vottuðuð
hann, hún, það vottaði þeir, þær, þau vottuðu hann, hún, það vottaði þeir, þær, þau vottuðu
imperative
(boðháttur)		 votta (þú) vottið (þið)
Forms with appended personal pronoun
vottaðu vottiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vottast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að vottast
supine
(sagnbót)		 vottast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 vottandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég vottast við vottumst present
(nútíð)		 ég vottist við vottumst
þú vottast þið vottist þú vottist þið vottist
hann, hún, það vottast þeir, þær, þau vottast hann, hún, það vottist þeir, þær, þau vottist
past
(þátíð)		 ég vottaðist við vottuðumst past
(þátíð)		 ég vottaðist við vottuðumst
þú vottaðist þið vottuðust þú vottaðist þið vottuðust
hann, hún, það vottaðist þeir, þær, þau vottuðust hann, hún, það vottaðist þeir, þær, þau vottuðust
imperative
(boðháttur)		 vottast (þú) vottist (þið)
Forms with appended personal pronoun
vottastu vottisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vottaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 vottaður vottuð vottað vottaðir vottaðar vottuð
accusative
(þolfall)		 vottaðan vottaða vottað vottaða vottaðar vottuð
dative
(þágufall)		 vottuðum vottaðri vottuðu vottuðum vottuðum vottuðum
genitive
(eignarfall)		 vottaðs vottaðrar vottaðs vottaðra vottaðra vottaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 vottaði vottaða vottaða vottuðu vottuðu vottuðu
accusative
(þolfall)		 vottaða vottuðu vottaða vottuðu vottuðu vottuðu
dative
(þágufall)		 vottaða vottuðu vottaða vottuðu vottuðu vottuðu
genitive
(eignarfall)		 vottaða vottuðu vottaða vottuðu vottuðu vottuðu

Noun

votta

  1. inflection of vottur:
    1. indefinite accusative plural
    2. indefinite genitive plural
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.