verlokkelijk

Dutch

Etymology

verlokken + -lijk

Pronunciation

  • (file)

Adjective

verlokkelijk (comparative verlokkelijker, superlative verlokkelijkst)

  1. tempting

Inflection

Inflection of verlokkelijk
uninflected verlokkelijk
inflected verlokkelijke
comparative verlokkelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial verlokkelijkverlokkelijkerhet verlokkelijkst
het verlokkelijkste
indefinite m./f. sing. verlokkelijkeverlokkelijkereverlokkelijkste
n. sing. verlokkelijkverlokkelijkerverlokkelijkste
plural verlokkelijkeverlokkelijkereverlokkelijkste
definite verlokkelijkeverlokkelijkereverlokkelijkste
partitive verlokkelijksverlokkelijkers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.