veiða

See also: veida, veîda, and veidā

Faroese

Etymology

From Old Norse veiða, from Proto-Germanic *waiþijaną.

Noun

veiða f (genitive singular veiðu, plural veiður)

  1. (uncountable) hunting
  2. (countable) yield from hunting

Declension
Declension of veiða
f1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative veiða veiðan veiður veiðurnar
accusative veiðu veiðuna veiður veiðurnar
dative veiðu veiðuni veiðum veiðunum
genitive veiðu veiðunnar veiða veiðanna

Verb

veiða (third person singular past indicative veiddi, third person plural past indicative veiddu, supine veitt)

  1. to hunt

Conjugation
Conjugation of veiða (group v-3)
infinitive veiða
supine veitt
participle (a18)1 veiðandi veiddur
present past
first singular veiði veiddi
second singular veiðir veiddi
third singular veiðir veiddi
plural veiða veiddu
imperative
singular veið!
plural veiðið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse veiða, from Proto-Germanic *waiþijaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈveiːða/
  • Rhymes: -eiːða

Verb

 The template Template:is-verb does not use the parameter(s): 
1=veiddi
2=veitt
Please see Module:checkparams for help with this warning.

veiða

  1. (transitive, governs the accusative) to hunt
  2. (transitive, governs the accusative) to fish

Conjugation
veiða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að veiða
supine
(sagnbót)		 veitt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 veiðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég veiði við veiðum present
(nútíð)		 ég veiði við veiðum
þú veiðir þið veiðið þú veiðir þið veiðið
hann, hún, það veiðir þeir, þær, þau veiða hann, hún, það veiði þeir, þær, þau veiði
past
(þátíð)		 ég veiddi við veiddum past
(þátíð)		 ég veiddi við veiddum
þú veiddir þið veidduð þú veiddir þið veidduð
hann, hún, það veiddi þeir, þær, þau veiddu hann, hún, það veiddi þeir, þær, þau veiddu
imperative
(boðháttur)		 veið (þú) veiðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
veiddu veiðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
veiðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að veiðast
supine
(sagnbót)		 veiðst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 veiðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég veiðist við veiðumst present
(nútíð)		 ég veiðist við veiðumst
þú veiðist þið veiðist þú veiðist þið veiðist
hann, hún, það veiðist þeir, þær, þau veiðast hann, hún, það veiðist þeir, þær, þau veiðist
past
(þátíð)		 ég veiddist við veiddumst past
(þátíð)		 ég veiddist við veiddumst
þú veiddist þið veiddust þú veiddist þið veiddust
hann, hún, það veiddist þeir, þær, þau veiddust hann, hún, það veiddist þeir, þær, þau veiddust
imperative
(boðháttur)		 veiðst (þú) veiðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
veiðstu veiðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
veiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 veiddur veidd veitt veiddir veiddar veidd
accusative
(þolfall)		 veiddan veidda veitt veidda veiddar veidd
dative
(þágufall)		 veiddum veiddri veiddu veiddum veiddum veiddum
genitive
(eignarfall)		 veidds veiddrar veidds veiddra veiddra veiddra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 veiddi veidda veidda veiddu veiddu veiddu
accusative
(þolfall)		 veidda veiddu veidda veiddu veiddu veiddu
dative
(þágufall)		 veidda veiddu veidda veiddu veiddu veiddu
genitive
(eignarfall)		 veidda veiddu veidda veiddu veiddu veiddu

Derived terms
Derived terms
  • veiða dýr (to hunt animals)
  • veiða fisk (to fish)
  • veiða í gildru (to trap)
  • veiða ofan af (to skim)
  • veiða eitthvað upp úr einhverjum (to cajole a secret out of somebody, to wheedle a secret out of somebody)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.