uwarunkować
Polish
Etymology
From u- + warunkować.
Pronunciation
- IPA(key): /u.va.ruŋˈkɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: u‧wa‧run‧ko‧wać
Verb
uwarunkować pf (imperfective warunkować or uwarunkowywać)
Conjugation
Conjugation of uwarunkować pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | uwarunkować | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | uwarunkuję | uwarunkujemy | ||||||||||||||||
2nd | uwarunkujesz | uwarunkujecie | |||||||||||||||||
3rd | uwarunkuje | uwarunkują | |||||||||||||||||
impersonal | uwarunkuje się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | uwarunkowałem, -(e)m uwarunkował |
uwarunkowałam, -(e)m uwarunkowała |
uwarunkowałom, -(e)m uwarunkowało |
uwarunkowaliśmy, -(e)śmy uwarunkowali |
uwarunkowałyśmy, -(e)śmy uwarunkowały | |||||||||||||
2nd | uwarunkowałeś, -(e)ś uwarunkował |
uwarunkowałaś, -(e)ś uwarunkowała |
uwarunkowałoś, -(e)ś uwarunkowało |
uwarunkowaliście, -(e)ście uwarunkowali |
uwarunkowałyście, -(e)ście uwarunkowały | ||||||||||||||
3rd | uwarunkował | uwarunkowała | uwarunkowało | uwarunkowali | uwarunkowały | ||||||||||||||
impersonal | uwarunkowano | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | uwarunkowałbym, bym uwarunkował |
uwarunkowałabym, bym uwarunkowała |
uwarunkowałobym, bym uwarunkowało |
uwarunkowalibyśmy, byśmy uwarunkowali |
uwarunkowałybyśmy, byśmy uwarunkowały | |||||||||||||
2nd | uwarunkowałbyś, byś uwarunkował |
uwarunkowałabyś, byś uwarunkowała |
uwarunkowałobyś, byś uwarunkowało |
uwarunkowalibyście, byście uwarunkowali |
uwarunkowałybyście, byście uwarunkowały | ||||||||||||||
3rd | uwarunkowałby, by uwarunkował |
uwarunkowałaby, by uwarunkowała |
uwarunkowałoby, by uwarunkowało |
uwarunkowaliby, by uwarunkowali |
uwarunkowałyby, by uwarunkowały | ||||||||||||||
impersonal | uwarunkowano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech uwarunkuję | uwarunkujmy | ||||||||||||||||
2nd | uwarunkuj | uwarunkujcie | |||||||||||||||||
3rd | niech uwarunkuje | niech uwarunkują | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | uwarunkowany | uwarunkowana | uwarunkowane | uwarunkowani | uwarunkowane | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | uwarunkowawszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | uwarunkowanie |
Further reading
- uwarunkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uwarunkować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.