urazić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *uraziti. By surface analysis, u- +‎ razić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈra.ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʑit͡ɕ
  • Syllabification: u‧ra‧zić

Verb

urazić pf (imperfective urażać)

  1. (transitive) to hurt, to cause pain to by touching, especially by touching a wound or injury
    • 2018, Brian McClellan, translated by Krzysztof Sokołowski, Grzechy Imperium‎, Fabryka Słów, archived from the original on 2022-10-11, page 254:
      Przerzuciła pistolet do lewej ręki, zignorowała ból, jakim gorąca lufa uraziła jej już ranną dłoń...
      She tossed the gun to her left hand; she ignored the pain with which its hot barrel hurt her already injured palm...
    • 2019 (first published 2015), Tomasz Biedrzycki, Wyrzut koronalny‎, SAGA Egmont, page 156:
      Syknął, uraziwszy się w piekące udo.
      He hissed, having hurt himself in his stinging thigh.
    • 2020, Rebecca F. Kuang, translated by Grzegorz Komerski, Republika smoka‎, Fabryka Słów, archived from the original on 2022-10-11, page 160:
      Rin pospiesznie uskoczyła w bok. Zdołała zejść z drogi pociskom, ale źle wylądowała i uraziła sobie kostkę.
      Rin hurriedly jumped to the side. She managed to get out of the way of the projectiles, but she landed badly and hurt her ankle.
  2. (transitive) to offend, to hurt (cause emotional pain to), to slight
    Synonyms: see Thesaurus:obrażać

Conjugation
Conjugation of urazić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive urazić
future tense 1st urażę urazimy
2nd urazisz urazicie
3rd urazi urażą
impersonal urazi się
past tense 1st uraziłem,
-(e)m uraził		 uraziłam,
-(e)m uraziła		 uraziłom,
-(e)m uraziło		 uraziliśmy,
-(e)śmy urazili		 uraziłyśmy,
-(e)śmy uraziły
2nd uraziłeś,
-(e)ś uraził		 uraziłaś,
-(e)ś uraziła		 uraziłoś,
-(e)ś uraziło		 uraziliście,
-(e)ście urazili		 uraziłyście,
-(e)ście uraziły
3rd uraził uraziła uraziło urazili uraziły
impersonal urażono
conditional 1st uraziłbym,
bym uraził		 uraziłabym,
bym uraziła		 uraziłobym,
bym uraziło		 urazilibyśmy,
byśmy urazili		 uraziłybyśmy,
byśmy uraziły
2nd uraziłbyś,
byś uraził		 uraziłabyś,
byś uraziła		 uraziłobyś,
byś uraziło		 urazilibyście,
byście urazili		 uraziłybyście,
byście uraziły
3rd uraziłby,
by uraził		 uraziłaby,
by uraziła		 uraziłoby,
by uraziło		 uraziliby,
by urazili		 uraziłyby,
by uraziły
impersonal urażono by
imperative 1st niech urażę uraźmy
2nd uraź uraźcie
3rd niech urazi niech urażą
passive adjectival participle urażony urażona urażone urażeni urażone
anterior adverbial participle uraziwszy
verbal noun urażenie

Further reading
  • urazić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • urazić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.