uitnemend

Dutch

Etymology

From uitnemen.

Pronunciation 1

  • IPA(key): /œy̯tˈneːmənt/
  • Hyphenation: uit‧ne‧mend

Adjective

uitnemend (comparative uitnemender, superlative uitnemendst)

  1. (dated) excellent, outstanding, elevated
  2. (dated) extraordinary, exceptional, to a high degree
Inflection
Inflection of uitnemend
uninflected uitnemend
inflected uitnemende
comparative uitnemender
positive comparative superlative
predicative/adverbial uitnemenduitnemenderhet uitnemendst
het uitnemendste
indefinite m./f. sing. uitnemendeuitnemendereuitnemendste
n. sing. uitnemenduitnemenderuitnemendste
plural uitnemendeuitnemendereuitnemendste
definite uitnemendeuitnemendereuitnemendste
partitive uitnemendsuitnemenders
Synonyms

Pronunciation 2

  • IPA(key): /ˈœy̯tˌneːmənt/
  • (file)
  • Hyphenation: uit‧ne‧mend

Participle

uitnemend

  1. present participle of uitnemen
Inflection
Inflection of uitnemend
uninflected uitnemend
inflected uitnemende
positive
predicative/adverbial uitnemend
uitnemende
indefinite m./f. sing. uitnemende
n. sing. uitnemend
plural uitnemende
definite uitnemende
partitive uitnemends
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.