targnąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish targnąć. By surface analysis, targać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtar.ɡnɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -arɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: tar‧gnąć

Verb

targnąć pf (imperfective targać)

  1. (transitive) to jerk, to lug, to toss around
  2. (reflexive with się, colloquial) to do something violently

Conjugation
Conjugation of targnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive targnąć
future tense 1st targnę targniemy
2nd targniesz targniecie
3rd targnie targną
impersonal targnie się
past tense 1st targnąłem,
-(e)m targnął		 targnęłam,
-(e)m targnęła		 targnęłom,
-(e)m targnęło		 targnęliśmy,
-(e)śmy targnęli		 targnęłyśmy,
-(e)śmy targnęły
2nd targnąłeś,
-(e)ś targnął		 targnęłaś,
-(e)ś targnęła		 targnęłoś,
-(e)ś targnęło		 targnęliście,
-(e)ście targnęli		 targnęłyście,
-(e)ście targnęły
3rd targnął targnęła targnęło targnęli targnęły
impersonal targnięto
conditional 1st targnąłbym,
bym targnął		 targnęłabym,
bym targnęła		 targnęłobym,
bym targnęło		 targnęlibyśmy,
byśmy targnęli		 targnęłybyśmy,
byśmy targnęły
2nd targnąłbyś,
byś targnął		 targnęłabyś,
byś targnęła		 targnęłobyś,
byś targnęło		 targnęlibyście,
byście targnęli		 targnęłybyście,
byście targnęły
3rd targnąłby,
by targnął		 targnęłaby,
by targnęła		 targnęłoby,
by targnęło		 targnęliby,
by targnęli		 targnęłyby,
by targnęły
impersonal targnięto by
imperative 1st niech targnę targnijmy
2nd targnij targnijcie
3rd niech targnie niech targną
passive adjectival participle targnięty targnięta targnięte targnięci targnięte
anterior adverbial participle targnąwszy
verbal noun targnięcie

Derived terms
verbs

Further reading
  • targnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • targnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.