tańce

See also: tance and tancé

Polish

Etymology

From taniec + -e.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtaɲ.t͡sɛ/
  • (file)
  • Rhymes: -aɲt͡sɛ
  • Syllabification: tań‧ce

Noun

tańce nvir pl

  1. (colloquial, dance) dance party with music
    Synonyms: balety, potańc, potańcówka, tańcówka, zabawa

Declension

adjectives
adverb
  • tanecznie
nouns
  • tan
  • tancbuda
  • tancerka
  • tancerka charakterystyczna
  • tancerz
  • tancerz charakterystyczny
  • tancmistrz
  • tancmistrzyni
  • taneczek
  • tanecznia
  • tanecznica
  • tanecznik
  • taneczność
  • tanek
  • taniec
  • taniec brzucha
  • taniec charakterystyczny
  • taniec śmierci
  • taniec świętego Wita
  • taniec towarzyski
  • taniec wojenny
  • tańcowadło
  • tańcownica
  • tańcownik
  • tańcówka
  • tańczyk
verbs

Noun

tańce m inan

  1. nominative/accusative/vocative plural of taniec

Further reading

  • tańce in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tańce in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.