szubienica
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish szubienica/szybienica, from Proto-Slavic *šibenica.
Pronunciation
- IPA(key): /ʂu.bjɛˈɲi.t͡sa/
Audio (file) - Rhymes: -it͡sa
- Syllabification: szu‧bie‧ni‧ca
Noun
szubienica f (diminutive szubieniczka, related adjective szubieniczny)
Declension
Declension of szubienica
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | szubienica | szubienice |
genitive | szubienicy | szubienic |
dative | szubienicy | szubienicom |
accusative | szubienicę | szubienice |
instrumental | szubienicą | szubienicami |
locative | szubienicy | szubienicach |
vocative | szubienico | szubienice |
Derived terms
nouns
- szubienicznik
Further reading
- szubienica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- szubienica in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.