subjectief

Dutch

Etymology

Borrowed from French subjectif, from Latin subiectīvus. Equivalent to subject +‎ -ief.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌsʏp.jɛkˈtif/, /ˌsʏ.bjɛkˈtif/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: sub‧jec‧tief
  • Rhymes: -if

Adjective

subjectief (comparative subjectiever, superlative subjectiefst)

  1. subjective

Inflection
Inflection of subjectief
uninflected subjectief
inflected subjectieve
comparative subjectiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial subjectiefsubjectieverhet subjectiefst
het subjectiefste
indefinite m./f. sing. subjectievesubjectieveresubjectiefste
n. sing. subjectiefsubjectieversubjectiefste
plural subjectievesubjectieveresubjectiefste
definite subjectievesubjectieveresubjectiefste
partitive subjectiefssubjectievers—

Antonyms

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.