streða

See also: streda, středa, and střěda

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstrɛːða/
  • Rhymes: -ɛːða

Verb

streða (weak verb, third-person singular past indicative streðaði, supine streðað)

  1. (intransitive) to work hard, to toil
    Synonyms: strita, erfiða, baksa, basla, púla, hamast, djöflast, keppast við, rembast við

Conjugation
streða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að streða
supine
(sagnbót)		 streðað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 streðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég streða við streðum present
(nútíð)		 ég streði við streðum
þú streðar þið streðið þú streðir þið streðið
hann, hún, það streðar þeir, þær, þau streða hann, hún, það streði þeir, þær, þau streði
past
(þátíð)		 ég streðaði við streðuðum past
(þátíð)		 ég streðaði við streðuðum
þú streðaðir þið streðuðuð þú streðaðir þið streðuðuð
hann, hún, það streðaði þeir, þær, þau streðuðu hann, hún, það streðaði þeir, þær, þau streðuðu
imperative
(boðháttur)		 streða (þú) streðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
streðaðu streðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
streðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að streðast
supine
(sagnbót)		 streðast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 streðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég streðast við streðumst present
(nútíð)		 ég streðist við streðumst
þú streðast þið streðist þú streðist þið streðist
hann, hún, það streðast þeir, þær, þau streðast hann, hún, það streðist þeir, þær, þau streðist
past
(þátíð)		 ég streðaðist við streðuðumst past
(þátíð)		 ég streðaðist við streðuðumst
þú streðaðist þið streðuðust þú streðaðist þið streðuðust
hann, hún, það streðaðist þeir, þær, þau streðuðust hann, hún, það streðaðist þeir, þær, þau streðuðust
imperative
(boðháttur)		 streðast (þú) streðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
streðastu streðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
streðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 streðaður streðuð streðað streðaðir streðaðar streðuð
accusative
(þolfall)		 streðaðan streðaða streðað streðaða streðaðar streðuð
dative
(þágufall)		 streðuðum streðaðri streðuðu streðuðum streðuðum streðuðum
genitive
(eignarfall)		 streðaðs streðaðrar streðaðs streðaðra streðaðra streðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 streðaði streðaða streðaða streðuðu streðuðu streðuðu
accusative
(þolfall)		 streðaða streðuðu streðaða streðuðu streðuðu streðuðu
dative
(þágufall)		 streðaða streðuðu streðaða streðuðu streðuðu streðuðu
genitive
(eignarfall)		 streðaða streðuðu streðaða streðuðu streðuðu streðuðu

Derived terms
  • streð (“toil, hard work”)
  • streða við (“to slave away”)

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.