starczać

Polish

Etymology

From starczyć + -ać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstar.t͡ʂat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -art͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: star‧czać

Verb

starczać impf (perfective starczyć)

  1. (intransitive) to suffice, to be enough
    Synonym: wystarczać

Conjugation

Conjugation of starczać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive starczać
present tense 1st starczam starczamy
2nd starczasz starczacie
3rd starcza starczają
impersonal starcza się
past tense 1st starczałem,
-(e)m starczał
starczałam,
-(e)m starczała
starczałom,
-(e)m starczało
starczaliśmy,
-(e)śmy starczali
starczałyśmy,
-(e)śmy starczały
2nd starczałeś,
-(e)ś starczał
starczałaś,
-(e)ś starczała
starczałoś,
-(e)ś starczało
starczaliście,
-(e)ście starczali
starczałyście,
-(e)ście starczały
3rd starczał starczała starczało starczali starczały
impersonal starczano
future tense 1st będę starczał,
będę starczać
będę starczała,
będę starczać
będę starczało,
będę starczać
będziemy starczali,
będziemy starczać
będziemy starczały,
będziemy starczać
2nd będziesz starczał,
będziesz starczać
będziesz starczała,
będziesz starczać
będziesz starczało,
będziesz starczać
będziecie starczali,
będziecie starczać
będziecie starczały,
będziecie starczać
3rd będzie starczał,
będzie starczać
będzie starczała,
będzie starczać
będzie starczało,
będzie starczać
będą starczali,
będą starczać
będą starczały,
będą starczać
impersonal będzie starczać się
conditional 1st starczałbym,
bym starczał
starczałabym,
bym starczała
starczałobym,
bym starczało
starczalibyśmy,
byśmy starczali
starczałybyśmy,
byśmy starczały
2nd starczałbyś,
byś starczał
starczałabyś,
byś starczała
starczałobyś,
byś starczało
starczalibyście,
byście starczali
starczałybyście,
byście starczały
3rd starczałby,
by starczał
starczałaby,
by starczała
starczałoby,
by starczało
starczaliby,
by starczali
starczałyby,
by starczały
impersonal starczano by
imperative 1st niech starczam starczajmy
2nd starczaj starczajcie
3rd niech starcza niech starczają
active adjectival participle starczający starczająca starczające starczający starczające
contemporary adverbial participle starczając
verbal noun starczanie

Further reading

  • starczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • starczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.