skrika
Icelandic
Verb
skrika (weak verb, third-person singular past indicative skrikaði, supine skrikað)
Conjugation
skrika — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að skrika | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skrikað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skrikandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég skrika | við skrikum | present (nútíð) |
ég skriki | við skrikum |
| þú skrikar | þið skrikið | þú skrikir | þið skrikið | ||
| hann, hún, það skrikar | þeir, þær, þau skrika | hann, hún, það skriki | þeir, þær, þau skriki | ||
| past (þátíð) |
ég skrikaði | við skrikuðum | past (þátíð) |
ég skrikaði | við skrikuðum |
| þú skrikaðir | þið skrikuðuð | þú skrikaðir | þið skrikuðuð | ||
| hann, hún, það skrikaði | þeir, þær, þau skrikuðu | hann, hún, það skrikaði | þeir, þær, þau skrikuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
skrika (þú) | skrikið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skrikaðu | skrikiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Further reading
- “skrika” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)
Norwegian Nynorsk
Etymology 1
Onomatopoeic.
Pronunciation
- IPA(key): /²skriːkɑ/
Verb
skrika (present tense skrik, past tense skreik, supine skrike, past participle skriken, present participle skrikande, imperative skrik)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskriːçɑ/, /ˈskriːkɑ/
References
- “skrika” in The Nynorsk Dictionary.
Anagrams
- kiksar, sikkar, skarki, rikkas
Swedish
Etymology
From Old Norse skríkja, from Proto-Germanic *skrīkijaną. Cognate to English shriek/skrike and German schreien.
Pronunciation
Audio (file)
Conjugation
Conjugation of skrika (class 1 strong)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | skrika | skrikas | ||
| Supine | skrikit | skrikits | ||
| Imperative | skrik | — | ||
| Imper. plural1 | skriken | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | skriker | skrek | skriks, skrikes | skreks |
| Ind. plural1 | skrika | skreko | skrikas | skrekos |
| Subjunctive2 | skrike | skreke | skrikes | skrekes |
| Participles | ||||
| Present participle | skrikande | |||
| Past participle | skriken | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||
Derived terms
- gallskrika
- skrika i högan sky
- skrika som en stucken gris (“squeal like a stuck pig”)
See also
- ropa (“shout”)
Further reading
- skrika in Svenska Akademiens ordböcker
- skrika in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.