sierlijk

Dutch

Etymology

From sieren (to befit) + -lijk. Unrelated to potsierlijk.

Pronunciation

  • (file)

Adjective

sierlijk (comparative sierlijker, superlative sierlijkst)

  1. elegant, graceful

Inflection

Inflection of sierlijk
uninflected sierlijk
inflected sierlijke
comparative sierlijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial sierlijksierlijkerhet sierlijkst
het sierlijkste
indefinite m./f. sing. sierlijkesierlijkeresierlijkste
n. sing. sierlijksierlijkersierlijkste
plural sierlijkesierlijkeresierlijkste
definite sierlijkesierlijkeresierlijkste
partitive sierlijkssierlijkers

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.