siða

See also: sida, Sida, SIDA, sidá, siþa, and síða

Icelandic

Etymology

From Old Norse siða (“conjure”), related to seiðr (“craft, magic”).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsɪːða/
    Rhymes: -ɪːða

Verb

siða (weak verb, third-person singular past indicative siðaði, supine siðað)

  1. to teach proper manners, civilize
  2. to lecture, tell off

Conjugation
siða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að siða
supine
(sagnbót)		 siðað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 siðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég siða við siðum present
(nútíð)		 ég siði við siðum
þú siðar þið siðið þú siðir þið siðið
hann, hún, það siðar þeir, þær, þau siða hann, hún, það siði þeir, þær, þau siði
past
(þátíð)		 ég siðaði við siðuðum past
(þátíð)		 ég siðaði við siðuðum
þú siðaðir þið siðuðuð þú siðaðir þið siðuðuð
hann, hún, það siðaði þeir, þær, þau siðuðu hann, hún, það siðaði þeir, þær, þau siðuðu
imperative
(boðháttur)		 siða (þú) siðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
siðaðu siðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
siðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að siðast
supine
(sagnbót)		 siðast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 siðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég siðast við siðumst present
(nútíð)		 ég siðist við siðumst
þú siðast þið siðist þú siðist þið siðist
hann, hún, það siðast þeir, þær, þau siðast hann, hún, það siðist þeir, þær, þau siðist
past
(þátíð)		 ég siðaðist við siðuðumst past
(þátíð)		 ég siðaðist við siðuðumst
þú siðaðist þið siðuðust þú siðaðist þið siðuðust
hann, hún, það siðaðist þeir, þær, þau siðuðust hann, hún, það siðaðist þeir, þær, þau siðuðust
imperative
(boðháttur)		 siðast (þú) siðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
siðastu siðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
siðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 siðaður siðuð siðað siðaðir siðaðar siðuð
accusative
(þolfall)		 siðaðan siðaða siðað siðaða siðaðar siðuð
dative
(þágufall)		 siðuðum siðaðri siðuðu siðuðum siðuðum siðuðum
genitive
(eignarfall)		 siðaðs siðaðrar siðaðs siðaðra siðaðra siðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 siðaði siðaða siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
accusative
(þolfall)		 siðaða siðuðu siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
dative
(þágufall)		 siðaða siðuðu siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
genitive
(eignarfall)		 siðaða siðuðu siðaða siðuðu siðuðu siðuðu

References
  1. Pokorny, Julius (1959) “891-892”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, pages 891-892
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.