sökka

See also: Sokka, sokka, sokká, søkka, and sok-ka

Icelandic

Etymology

From English suck.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsœhka/

Verb

sökka (weak verb, third-person singular past indicative sökkaði, supine sökkað)

  1. (slang) to suck, to blow
    Þetta sökkar.
    This sucks.

Conjugation
sökka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sökka
supine
(sagnbót)		 sökkað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sökkandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sökka við sökkum present
(nútíð)		 ég sökki við sökkum
þú sökkar þið sökkið þú sökkir þið sökkið
hann, hún, það sökkar þeir, þær, þau sökka hann, hún, það sökki þeir, þær, þau sökki
past
(þátíð)		 ég sökkaði við sökkuðum past
(þátíð)		 ég sökkaði við sökkuðum
þú sökkaðir þið sökkuðuð þú sökkaðir þið sökkuðuð
hann, hún, það sökkaði þeir, þær, þau sökkuðu hann, hún, það sökkaði þeir, þær, þau sökkuðu
imperative
(boðháttur)		 sökka (þú) sökkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
sökkaðu sökkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

References
  • sökka in Slangurorðabókin ("The Slang Dictionary")
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.