runąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ruxnǫti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈru.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -unɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: ru‧nąć

Verb

runąć pf

  1. (intransitive) to collapse
    Synonym: zawalić się
  2. (intransitive) to swoop
    Synonym: spaść
  3. (intransitive) to plummet

Conjugation
Conjugation of runąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive runąć
future tense 1st runę runiemy
2nd runiesz runiecie
3rd runie runą
impersonal runie się
past tense 1st runąłem,
-(e)m runął		 runęłam,
-(e)m runęła		 runęłom,
-(e)m runęło		 runęliśmy,
-(e)śmy runęli		 runęłyśmy,
-(e)śmy runęły
2nd runąłeś,
-(e)ś runął		 runęłaś,
-(e)ś runęła		 runęłoś,
-(e)ś runęło		 runęliście,
-(e)ście runęli		 runęłyście,
-(e)ście runęły
3rd runął runęła runęło runęli runęły
impersonal runięto
conditional 1st runąłbym,
bym runął		 runęłabym,
bym runęła		 runęłobym,
bym runęło		 runęlibyśmy,
byśmy runęli		 runęłybyśmy,
byśmy runęły
2nd runąłbyś,
byś runął		 runęłabyś,
byś runęła		 runęłobyś,
byś runęło		 runęlibyście,
byście runęli		 runęłybyście,
byście runęły
3rd runąłby,
by runął		 runęłaby,
by runęła		 runęłoby,
by runęło		 runęliby,
by runęli		 runęłyby,
by runęły
impersonal runięto by
imperative 1st niech runę ruńmy
2nd ruń ruńcie
3rd niech runie niech runą
anterior adverbial participle runąwszy
verbal noun runięcie
adjective
noun
verbs

Further reading
  • runąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • runąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.