ruchać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ruxati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈru.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uxat͡ɕ
  • Syllabification: ru‧chać

Verb

ruchać impf (perfective wyruchać)

  1. (transitive, vulgar) to fuck (to have sexual intercourse)
    Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks

Conjugation
Conjugation of ruchać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ruchać
present tense 1st rucham ruchamy
2nd ruchasz ruchacie
3rd rucha ruchają
impersonal rucha się
past tense 1st ruchałem,
-(e)m ruchał		 ruchałam,
-(e)m ruchała		 ruchałom,
-(e)m ruchało		 ruchaliśmy,
-(e)śmy ruchali		 ruchałyśmy,
-(e)śmy ruchały
2nd ruchałeś,
-(e)ś ruchał		 ruchałaś,
-(e)ś ruchała		 ruchałoś,
-(e)ś ruchało		 ruchaliście,
-(e)ście ruchali		 ruchałyście,
-(e)ście ruchały
3rd ruchał ruchała ruchało ruchali ruchały
impersonal ruchano
future tense 1st będę ruchał,
będę ruchać		 będę ruchała,
będę ruchać		 będę ruchało,
będę ruchać		 będziemy ruchali,
będziemy ruchać		 będziemy ruchały,
będziemy ruchać
2nd będziesz ruchał,
będziesz ruchać		 będziesz ruchała,
będziesz ruchać		 będziesz ruchało,
będziesz ruchać		 będziecie ruchali,
będziecie ruchać		 będziecie ruchały,
będziecie ruchać
3rd będzie ruchał,
będzie ruchać		 będzie ruchała,
będzie ruchać		 będzie ruchało,
będzie ruchać		 będą ruchali,
będą ruchać		 będą ruchały,
będą ruchać
impersonal będzie ruchać się
conditional 1st ruchałbym,
bym ruchał		 ruchałabym,
bym ruchała		 ruchałobym,
bym ruchało		 ruchalibyśmy,
byśmy ruchali		 ruchałybyśmy,
byśmy ruchały
2nd ruchałbyś,
byś ruchał		 ruchałabyś,
byś ruchała		 ruchałobyś,
byś ruchało		 ruchalibyście,
byście ruchali		 ruchałybyście,
byście ruchały
3rd ruchałby,
by ruchał		 ruchałaby,
by ruchała		 ruchałoby,
by ruchało		 ruchaliby,
by ruchali		 ruchałyby,
by ruchały
impersonal ruchano by
imperative 1st niech rucham ruchajmy
2nd ruchaj ruchajcie
3rd niech rucha niech ruchają
active adjectival participle ruchający ruchająca ruchające ruchający ruchające
passive adjectival participle ruchany ruchana ruchane ruchani ruchane
contemporary adverbial participle ruchając
verbal noun ruchanie

Derived terms
noun
  • ruchacz
verbs

Further reading
  • ruchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ruchać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.