rozleźć

Polish

Etymology

From roz- +‎ leźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔz.lɛɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔzlɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧leźć

Verb

rozleźć pf (imperfective rozłazić)

  1. (colloquial, reflexive) to disperse (of a group of beings)
  2. (reflexive with się) to fall apart (of a material)
  3. (colloquial, reflexive) to fall apart (of a plan)

Conjugation
Conjugation of rozleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozleźć
future tense 1st rozlezę rozleziemy
2nd rozleziesz rozleziecie
3rd rozlezie rozlezą
impersonal rozlezie się
past tense 1st rozlazłem,
-(e)m rozlazł		 rozlazłam,
-(e)m rozlazła		 rozlazłom,
-(e)m rozlazło		 rozleźliśmy,
-(e)śmy rozleźli		 rozlazłyśmy,
-(e)śmy rozlazły
2nd rozlazłeś,
-(e)ś rozlazł		 rozlazłaś,
-(e)ś rozlazła		 rozlazłoś,
-(e)ś rozlazło		 rozleźliście,
-(e)ście rozleźli		 rozlazłyście,
-(e)ście rozlazły
3rd rozlazł rozlazła rozlazło rozleźli rozlazły
impersonal rozleziono
conditional 1st rozlazłbym,
bym rozlazł		 rozlazłabym,
bym rozlazła		 rozlazłobym,
bym rozlazło		 rozleźlibyśmy,
byśmy rozleźli		 rozlazłybyśmy,
byśmy rozlazły
2nd rozlazłbyś,
byś rozlazł		 rozlazłabyś,
byś rozlazła		 rozlazłobyś,
byś rozlazło		 rozleźlibyście,
byście rozleźli		 rozlazłybyście,
byście rozlazły
3rd rozlazłby,
by rozlazł		 rozlazłaby,
by rozlazła		 rozlazłoby,
by rozlazło		 rozleźliby,
by rozleźli		 rozlazłyby,
by rozlazły
impersonal rozleziono by
imperative 1st niech rozlezę rozleźmy
2nd rozleź rozleźcie
3rd niech rozlezie niech rozlezą
anterior adverbial participle rozlazłszy
verbal noun rozlezienie

Further reading
  • rozleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.