rozjąć
Old Polish
Verb
rozjąć pf (imperfective rozejmować or rozejmać)
Descendants
- Polish: rozjąć
References
- Bańkowski, Andrzej (2000) “rozjąć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “rozjąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish rozjąć. By surface analysis, roz- + jąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔz.jɔɲt͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈrɔz.jɔ̃t͡ɕ/
- Rhymes: -ɔzjɔɲt͡ɕ
- Syllabification: roz‧jąć
Verb
rozjąć pf (imperfective rozejmować)
- (transitive, obsolete) to reconcile, to bring to agreement; to separate those argueing or fighting; to intervene, to settle
- (transitive, obsolete) to disconnect; to unfasten; to separate
- (transitive, Middle Polish) to break an agreement
- (transitive, Middle Polish) to cause indisposition of the body
- (reflexive with się, obsolete) to separate (to become less close to one another)
- (reflexive with się, Middle Polish, of a fight) to be reconciled, to be settled; to be brought to an end
Conjugation
Conjugation of rozjąć pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | rozjąć | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | rozejmę | rozejmiemy | ||||||||||||||||
2nd | rozejmiesz | rozejmiecie | |||||||||||||||||
3rd | rozejmie | rozejmą | |||||||||||||||||
impersonal | rozejmie się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | rozjąłem, -(e)m rozjął |
rozjęłam, -(e)m rozjęła |
rozjęłom, -(e)m rozjęło |
rozjęliśmy, -(e)śmy rozjęli |
rozjęłyśmy, -(e)śmy rozjęły | |||||||||||||
2nd | rozjąłeś, -(e)ś rozjął |
rozjęłaś, -(e)ś rozjęła |
rozjęłoś, -(e)ś rozjęło |
rozjęliście, -(e)ście rozjęli |
rozjęłyście, -(e)ście rozjęły | ||||||||||||||
3rd | rozjął | rozjęła | rozjęło | rozjęli | rozjęły | ||||||||||||||
impersonal | rozjęto | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | rozjąłbym, bym rozjął |
rozjęłabym, bym rozjęła |
rozjęłobym, bym rozjęło |
rozjęlibyśmy, byśmy rozjęli |
rozjęłybyśmy, byśmy rozjęły | |||||||||||||
2nd | rozjąłbyś, byś rozjął |
rozjęłabyś, byś rozjęła |
rozjęłobyś, byś rozjęło |
rozjęlibyście, byście rozjęli |
rozjęłybyście, byście rozjęły | ||||||||||||||
3rd | rozjąłby, by rozjął |
rozjęłaby, by rozjęła |
rozjęłoby, by rozjęło |
rozjęliby, by rozjęli |
rozjęłyby, by rozjęły | ||||||||||||||
impersonal | rozjęto by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech rozejmę | rozejmijmy | ||||||||||||||||
2nd | rozejmij | rozejmijcie | |||||||||||||||||
3rd | niech rozejmie | niech rozejmą | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | rozjęty | rozjęta | rozjęte | rozjęci | rozjęte | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | rozjąwszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | rozjęcie |
Further reading
- rozjąć in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozjąć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozjąć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozjąć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozjąć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozjąć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 623
- rozjąć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.