radny

Borrowed from Polish radny.

• IPA^(key): /ˈradni/
• Syllabification: rad‧ny

radny m pers

1. (nominalized) councilman

• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “radny”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎

From rada +‎ -ny. First attested in 1448.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /radnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /radnɨ/

radny

1. prudent; wise
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 78:

     Dobre y radne (bonum et consultum) szą wydzy, aby sądza y pothsądek na malich rokoch, kedy mogą, szedzely, yako w Wyelkey Polszcze gest obyklo

     [Dobre i radne (bonum et consultum) się widzi, aby sędzia i podsędek na małych rokoch, kiedy mogą, siedzieli, jako w Wielkiej Polszcze jest obykło]

• Polish: radny
• Silesian: radny

• Boryś, Wiesław (2005) “radzić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “radny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “radny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• radzien (Middle Polish)

Inherited from Old Polish radny. By surface analysis, rada +‎ -ny.

• IPA^(key): /ˈrad.nɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈrad.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adnɨ
• Syllabification: rad‧ny

radny m pers (female equivalent radna)

1. (nominalized) councilman (member of the commune or city council elected by the inhabitants of that commune or city)
2. (nominalized, historical) councilman (member of the town council)

   Synonym: rajca

• → Kashubian: radny

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), radny is one of the most used words in Polish, appearing 0 times in scientific texts, 11 times in news, 53 times in essays, 0 times in fiction, and 5 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 69 times, making it the 934th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

radny (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete) canny, resourceful

   Synonym: zaradny

2. (obsolete) adviceful (having much good and effective advice)
3. (obsolete, relational) council, board (of or belonging to an advising group)

• radny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• radny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “radny, radzien”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “radny”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “radny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “radny”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 5, Warsaw, page 463

Inherited from Old Polish radny. By surface analysis, rada +‎ -ny.

• IPA^(key): /ˈradnɪ/
• Rhymes: -adnɪ
• Syllabification: rad‧ny

radny m pers

1. (nominalized, law) lay judge (lay person who acts as (or is) a judge, or who assists a (professional) judge, in a court proceeding)
2. (nominalized) councilman (member of the commune or city council elected by the inhabitants of that commune or city)

• radny in silling.org
• The template Template:R:szl:SGŚ does not use the parameter(s):

  2=241

  Please see Module:checkparams for help with this warning.Barbara Podgórska, Adam Podgóski (2008) “radny”, in Słownik gwar śląskich [A dictionary of Silesian lects], Katowice: Wydawnictwo KOS, →ISBN