rębacz

See also: Rębacz

Polish

Etymology

From rąbać +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɛm.bat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmbat͡ʂ
  • Syllabification: rę‧bacz
  • Homophones: Rębacz, Rembacz

Noun

rębacz m pers

  1. miner extracting coal at the mine face
  2. (archaic) one skilled with a sabre and fond of fighting
    Synonym: rębajło
  3. (obsolete) lumberjack
    Synonym: drwal

Declension
Declension of rębacz
singular plural
nominative rębacz rębacze
genitive rębacza rębaczy / rębaczów
dative rębaczowi rębaczom
accusative rębacza rębaczy / rębaczów
instrumental rębaczem rębaczami
locative rębaczu rębaczach
vocative rębaczu rębacze

Noun

rębacz m animal

  1. any longhorn beetle belonging to the genus Rhagium

Declension
Declension of rębacz
singular plural
nominative rębacz rębacze
genitive rębacza rębaczy
dative rębaczowi rębaczom
accusative rębacza rębacze
instrumental rębaczem rębaczami
locative rębaczu rębaczach
vocative rębaczu rębacze

Further reading
  • rębacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rębacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.