przyćmić

Polish

Etymology

From przy- +‎ ćmić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.t͡ɕmit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕmit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧ćmić

Verb

przyćmić pf (imperfective przyćmiewać)

  1. (transitive, reflexive) to dim, to darken
  2. (transitive) to eclipse, to overshadow, to outshine

Conjugation
Conjugation of przyćmić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyćmić
future tense 1st przyćmię przyćmimy
2nd przyćmisz przyćmicie
3rd przyćmi przyćmią
impersonal przyćmi się
past tense 1st przyćmiłem,
-(e)m przyćmił		 przyćmiłam,
-(e)m przyćmiła		 przyćmiłom,
-(e)m przyćmiło		 przyćmiliśmy,
-(e)śmy przyćmili		 przyćmiłyśmy,
-(e)śmy przyćmiły
2nd przyćmiłeś,
-(e)ś przyćmił		 przyćmiłaś,
-(e)ś przyćmiła		 przyćmiłoś,
-(e)ś przyćmiło		 przyćmiliście,
-(e)ście przyćmili		 przyćmiłyście,
-(e)ście przyćmiły
3rd przyćmił przyćmiła przyćmiło przyćmili przyćmiły
impersonal przyćmiono
conditional 1st przyćmiłbym,
bym przyćmił		 przyćmiłabym,
bym przyćmiła		 przyćmiłobym,
bym przyćmiło		 przyćmilibyśmy,
byśmy przyćmili		 przyćmiłybyśmy,
byśmy przyćmiły
2nd przyćmiłbyś,
byś przyćmił		 przyćmiłabyś,
byś przyćmiła		 przyćmiłobyś,
byś przyćmiło		 przyćmilibyście,
byście przyćmili		 przyćmiłybyście,
byście przyćmiły
3rd przyćmiłby,
by przyćmił		 przyćmiłaby,
by przyćmiła		 przyćmiłoby,
by przyćmiło		 przyćmiliby,
by przyćmili		 przyćmiłyby,
by przyćmiły
impersonal przyćmiono by
imperative 1st niech przyćmię przyćmijmy
2nd przyćmij przyćmijcie
3rd niech przyćmi niech przyćmią
passive adjectival participle przyćmiony przyćmiona przyćmione przyćmieni przyćmione
anterior adverbial participle przyćmiwszy
verbal noun przyćmienie

Further reading
  • przyćmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyćmić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.