przeszkadzać

Polish

Etymology

From przeszkodzić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛˈʂka.d͡zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ad͡zat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧szka‧dzać

Verb

przeszkadzać impf (perfective przeszkodzić)

  1. (intransitive) to hinder, to bother (to make a task difficult) [+dative = someone]
    Wcale mi nie przeszkadzasz. ― You're not bothering me at all.
    Hałas przeszkadza mi w pracy. ― Noise hinders my work.
  2. (intransitive) to be an obstruction, to block
    Zabierz rower, przeszkadza w przejściu. ― Take away the bike, it's blocking the way.

Conjugation
Conjugation of przeszkadzać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeszkadzać
present tense 1st przeszkadzam przeszkadzamy
2nd przeszkadzasz przeszkadzacie
3rd przeszkadza przeszkadzają
impersonal przeszkadza się
past tense 1st przeszkadzałem,
-(e)m przeszkadzał		 przeszkadzałam,
-(e)m przeszkadzała		 przeszkadzałom,
-(e)m przeszkadzało		 przeszkadzaliśmy,
-(e)śmy przeszkadzali		 przeszkadzałyśmy,
-(e)śmy przeszkadzały
2nd przeszkadzałeś,
-(e)ś przeszkadzał		 przeszkadzałaś,
-(e)ś przeszkadzała		 przeszkadzałoś,
-(e)ś przeszkadzało		 przeszkadzaliście,
-(e)ście przeszkadzali		 przeszkadzałyście,
-(e)ście przeszkadzały
3rd przeszkadzał przeszkadzała przeszkadzało przeszkadzali przeszkadzały
impersonal przeszkadzano
future tense 1st będę przeszkadzał,
będę przeszkadzać		 będę przeszkadzała,
będę przeszkadzać		 będę przeszkadzało,
będę przeszkadzać		 będziemy przeszkadzali,
będziemy przeszkadzać		 będziemy przeszkadzały,
będziemy przeszkadzać
2nd będziesz przeszkadzał,
będziesz przeszkadzać		 będziesz przeszkadzała,
będziesz przeszkadzać		 będziesz przeszkadzało,
będziesz przeszkadzać		 będziecie przeszkadzali,
będziecie przeszkadzać		 będziecie przeszkadzały,
będziecie przeszkadzać
3rd będzie przeszkadzał,
będzie przeszkadzać		 będzie przeszkadzała,
będzie przeszkadzać		 będzie przeszkadzało,
będzie przeszkadzać		 będą przeszkadzali,
będą przeszkadzać		 będą przeszkadzały,
będą przeszkadzać
impersonal będzie przeszkadzać się
conditional 1st przeszkadzałbym,
bym przeszkadzał		 przeszkadzałabym,
bym przeszkadzała		 przeszkadzałobym,
bym przeszkadzało		 przeszkadzalibyśmy,
byśmy przeszkadzali		 przeszkadzałybyśmy,
byśmy przeszkadzały
2nd przeszkadzałbyś,
byś przeszkadzał		 przeszkadzałabyś,
byś przeszkadzała		 przeszkadzałobyś,
byś przeszkadzało		 przeszkadzalibyście,
byście przeszkadzali		 przeszkadzałybyście,
byście przeszkadzały
3rd przeszkadzałby,
by przeszkadzał		 przeszkadzałaby,
by przeszkadzała		 przeszkadzałoby,
by przeszkadzało		 przeszkadzaliby,
by przeszkadzali		 przeszkadzałyby,
by przeszkadzały
impersonal przeszkadzano by
imperative 1st niech przeszkadzam przeszkadzajmy
2nd przeszkadzaj przeszkadzajcie
3rd niech przeszkadza niech przeszkadzają
active adjectival participle przeszkadzający przeszkadzająca przeszkadzające przeszkadzający przeszkadzające
contemporary adverbial participle przeszkadzając
verbal noun przeszkadzanie

Derived terms
phrase
noun

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.