pokładanie

Old Polish

Etymology

From pokładać + -anie. First attested in 1416. Displaced by Polish pokładziny.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔkɫadaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔkɫadaɲe/

Noun

pokładanie n

  1. beilager (wedding tradition)
    • 1856-1870 [1416], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume II, number 1438:
      Post posicionem al. pocladaniu predicti Nicolai... cum filia... domini Cristini
      [Post posicionem al. pokładaniu predicti Nicolai... cum filia... domini Cristini]
  2. covering, decorating
    • 1914 [1500], Adorján Divéky, editor, Zsigmond lengyel herczeg Budai számadásai (1500-1502, 1505), page 27:
      A subductione freni cum argento al. oth pokladanya pro domino principe... dedi VI florenos
      [A subductione freni cum argento al. od pokładania pro domino principe... dedi VI florenos]
adjective
nouns
verbs

Descendants

  • Polish: pokładanie

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pokładanie. pokładać + -anie.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔ.kwaˈda.ɲɛ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /pɔk.ɫaˈda.ɲe/
  • (file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: po‧kła‧da‧nie

Noun

pokładanie n

  1. verbal noun of pokładać

Declension

References

    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.