pobiec

Polish

Etymology

From po- + biec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.bjɛt͡s/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔbjɛt͡s
  • Syllabification: po‧biec

Verb

pobiec pf

  1. (intransitive) to run forward
  2. (intransitive, colloquial) to nip, to dash (make a quick journey)
  3. (intransitive, literary, of thoughts, glances, etc.) to turn, to wander

Conjugation

Conjugation of pobiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pobiec
future tense 1st pobiegnę pobiegniemy
2nd pobiegniesz pobiegniecie
3rd pobiegnie pobiegną
impersonal pobiegnie się
past tense 1st pobiegłem,
-(e)m pobiegł
pobiegłam,
-(e)m pobiegła
pobiegłom,
-(e)m pobiegło
pobiegliśmy,
-(e)śmy pobiegli
pobiegłyśmy,
-(e)śmy pobiegły
2nd pobiegłeś,
-(e)ś pobiegł
pobiegłaś,
-(e)ś pobiegła
pobiegłoś,
-(e)ś pobiegło
pobiegliście,
-(e)ście pobiegli
pobiegłyście,
-(e)ście pobiegły
3rd pobiegł pobiegła pobiegło pobiegli pobiegły
impersonal pobiegnięto
conditional 1st pobiegłbym,
bym pobiegł
pobiegłabym,
bym pobiegła
pobiegłobym,
bym pobiegło
pobieglibyśmy,
byśmy pobiegli
pobiegłybyśmy,
byśmy pobiegły
2nd pobiegłbyś,
byś pobiegł
pobiegłabyś,
byś pobiegła
pobiegłobyś,
byś pobiegło
pobieglibyście,
byście pobiegli
pobiegłybyście,
byście pobiegły
3rd pobiegłby,
by pobiegł
pobiegłaby,
by pobiegła
pobiegłoby,
by pobiegło
pobiegliby,
by pobiegli
pobiegłyby,
by pobiegły
impersonal pobiegnięto by
imperative 1st niech pobiegnę pobiegnijmy
2nd pobiegnij pobiegnijcie
3rd niech pobiegnie niech pobiegną
anterior adverbial participle pobiegłszy
verbal noun pobiegnięcie
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading

  • pobiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pobiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.