owczarz

Polish

Etymology

From owca +‎ -arz. Compare South Slavic and Russian овчар.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɔf.t͡ʂaʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔft͡ʂaʂ
Syllabification: ow‧czarz

Noun

owczarz m pers (female equivalent owczarka)

a man who raises or tends sheep; a sheep breeder; a shepherd

Declension

Declension of owczarz

	singular	plural
nominative	owczarz	owczarze
genitive	owczarza	owczarzy
dative	owczarzowi	owczarzom
accusative	owczarza	owczarzy
instrumental	owczarzem	owczarzami
locative	owczarzu	owczarzach
vocative	owczarzu	owczarze

Related terms

owczarek
owczarzyć
owczor

Further reading

owczarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
owczarz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.