officieel

Dutch

Etymology

Borrowed from French officiel, from English official, from Latin officiālis.[1]

Pronunciation
  • (Netherlands) IPA(key): /ˌɔ.fiˈʃeːl/
  • (Belgium) IPA(key): /ˌɔ.fiˈsjeːl/, /ˌɔ.fi.siˈeːl/
  • audio(file)
  • Hyphenation: of‧fi‧ci‧eel
  • Rhymes: -eːl

Adjective

officieel (comparative officiëler, superlative officieelst)

  1. official

Inflection
Inflection of officieel
uninflected officieel
inflected officiële
comparative officiëler
positive comparative superlative
predicative/adverbial officieelofficiëlerhet officieelst
het officieelste
indefinite m./f. sing. officiëleofficiëlereofficieelste
n. sing. officieelofficiëlerofficieelste
plural officiëleofficiëlereofficieelste
definite officiëleofficiëlereofficieelste
partitive officieelsofficiëlers—

Descendants
  • Afrikaans: offisieel

Adverb

officieel

  1. officially

References
  1. Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.