odtrącać
Polish
Alternative forms
- odtręcać (Middle Polish)
Etymology
Inherited from Old Polish ottrącać. By surface analysis, odtrącić + -ać.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔtˈtrɔn.t͡sat͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ɔtˈtrɔ̃.t͡sat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnt͡sat͡ɕ
- Syllabification: od‧trą‧cać
Verb
odtrącać impf (perfective odtrącić)
- (transitive) to knock off (to remove by hitting)
- Synonyms: obtłukiwać, obtrącać
- (transitive) to jostle off [+instrumental = with what]
- (transitive) to brush off, to spurn; to reject
- (transitive) to deduct, to take away (to remove from a sum)
- (transitive) to brush off, to push away (to end a close relationship with someone)
- (transitive) to reject, to banish; to suppress (to not allow to one's mind)
- (transitive, obsolete) to dissuade, to discourage
- Synonyms: zniechęcać, zrażać
- (reflexive with się, rare) to be knocked off
Conjugation
Conjugation of odtrącać impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | odtrącać | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | odtrącam | odtrącamy | ||||||||||||||||
2nd | odtrącasz | odtrącacie | |||||||||||||||||
3rd | odtrąca | odtrącają | |||||||||||||||||
impersonal | odtrąca się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | odtrącałem, -(e)m odtrącał |
odtrącałam, -(e)m odtrącała |
odtrącałom, -(e)m odtrącało |
odtrącaliśmy, -(e)śmy odtrącali |
odtrącałyśmy, -(e)śmy odtrącały | |||||||||||||
2nd | odtrącałeś, -(e)ś odtrącał |
odtrącałaś, -(e)ś odtrącała |
odtrącałoś, -(e)ś odtrącało |
odtrącaliście, -(e)ście odtrącali |
odtrącałyście, -(e)ście odtrącały | ||||||||||||||
3rd | odtrącał | odtrącała | odtrącało | odtrącali | odtrącały | ||||||||||||||
impersonal | odtrącano | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę odtrącał, będę odtrącać |
będę odtrącała, będę odtrącać |
będę odtrącało, będę odtrącać |
będziemy odtrącali, będziemy odtrącać |
będziemy odtrącały, będziemy odtrącać | |||||||||||||
2nd | będziesz odtrącał, będziesz odtrącać |
będziesz odtrącała, będziesz odtrącać |
będziesz odtrącało, będziesz odtrącać |
będziecie odtrącali, będziecie odtrącać |
będziecie odtrącały, będziecie odtrącać | ||||||||||||||
3rd | będzie odtrącał, będzie odtrącać |
będzie odtrącała, będzie odtrącać |
będzie odtrącało, będzie odtrącać |
będą odtrącali, będą odtrącać |
będą odtrącały, będą odtrącać | ||||||||||||||
impersonal | będzie odtrącać się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | odtrącałbym, bym odtrącał |
odtrącałabym, bym odtrącała |
odtrącałobym, bym odtrącało |
odtrącalibyśmy, byśmy odtrącali |
odtrącałybyśmy, byśmy odtrącały | |||||||||||||
2nd | odtrącałbyś, byś odtrącał |
odtrącałabyś, byś odtrącała |
odtrącałobyś, byś odtrącało |
odtrącalibyście, byście odtrącali |
odtrącałybyście, byście odtrącały | ||||||||||||||
3rd | odtrącałby, by odtrącał |
odtrącałaby, by odtrącała |
odtrącałoby, by odtrącało |
odtrącaliby, by odtrącali |
odtrącałyby, by odtrącały | ||||||||||||||
impersonal | odtrącano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech odtrącam | odtrącajmy | ||||||||||||||||
2nd | odtrącaj | odtrącajcie | |||||||||||||||||
3rd | niech odtrąca | niech odtrącają | |||||||||||||||||
active adjectival participle | odtrącający | odtrącająca | odtrącające | odtrącający | odtrącające | ||||||||||||||
passive adjectival participle | odtrącany | odtrącana | odtrącane | odtrącani | odtrącane | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | odtrącając | ||||||||||||||||||
verbal noun | odtrącanie |
Further reading
- odtrącać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odtrącać in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odtrącać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odtrącać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odtrącać”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “odtrącać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odtrącać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 675
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.