odmowność

• odmówność (obsolete)

From odmowny +‎ -ość. First attested in 1854.[1]

• IPA^(key): /ɔdˈmɔv.nɔɕt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: od‧mow‧ność

odmowność f

1. (rare) quality of being declinatory, negativity; negativeness
   • 2005, Ryszard Kapuściński, Cesarz‎, Czytelnik:

     Owszem, czuło się jakąś mglistość, smętne jakieś odmętne niewydarzenie, jakąś nawet odmowność, a i w powietrzu coś tak to ciężko, to nerwowo, to napięcie, to zwiotczenie, raz zwidnienie, raz ściemnienie, ale żeby z tego, tak nagle, prosto w przepaść?

     Yes, you could feel some kind of haziness, some sad, muddled event, some even declinatoriness, and in the air something heavy, now nervous, this tension, this flaccidity, sometimes faded, sometimes dimmed, but so suddenly, straight into the abyss?

• “odmowność”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022