odkupić

Polish

Etymology

From od- + kupić. Sense 5 is a semantic loan from Latin redimō.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔtˈku.pit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -upit͡ɕ
  • Syllabification: od‧ku‧pić

Verb

odkupić pf (imperfective odkupywać)

  1. (transitive) to buy from someone else
    • 2019 December 6, “Miasto Kraków kupi "Kossakówkę"”, in Rzeczpospolita, archived from the original on 2022-05-11:
      Rada Miasta Krakowa zdecydowała, że odkupi od prywatnych właścicieli "Kossakówkę" - neogotycki dworek, dom rodzinny słynnej artystycznej familii Kossaków.
      Kraków's City Council has decided to buy "Kossakówka" - a neo-Gothic manor, the family home of the famous Kossak artistic family - from its private owners.
  2. (transitive) to buy back, to buy something one previously owned
  3. (transitive) to buy a replacement for something someone has lost [+dative = for whom]
    • 2003, Kronika Wielkopolski, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, archived from the original on 2022-05-11:
      ...spuszczając lufę, spuściłem kurek, a tu "bach!" i trafiłem w piętę sierżanta, ustrzeliwszy całą i raniąc nogę, szczęściem nie naruszając kości. Poczciwy moskal zatuszował to wszystko, ale dwa tygodnie leżał w łóżku. Ojciec mój odkupił mu tylko buty.
      ...while lowering the gun barrel, I let its hammer fall, and bang! - I hit the sergeant's heel, shooting all the way through it and wounding his leg, but by good luck not reaching his bones. That kind Russian covered up all of this, but he lay in bed for two weeks. My father just bought him new shoes.
  4. (transitive) to pay for the freedom of, to free by paying a price, to ransom
    • 1859, Joachim Lelewel, Polska: Dzieje i Rzeczy Jéj, volume 2, J. K. Żupański, page 24:
      Byli téż przedmiotem handlu w tym czasie i niewolnicy. Ci niewolnicy z jeńców wojennych, których gdy nikt z ich krewnych lub przyjaciół nie odkupił, mogli być zaprzedani.
      Slaves were also a trade good at that time. These slaves could be sold from among captives in war, when none of their relatives or friends had ransomed them.
  5. (transitive, Christianity, theology) to redeem, to save (someone) from their sins by one's own sacrifice
  6. (transitive) to make up for, to atone for (one's misdeeds or sins)

Conjugation

Conjugation of odkupić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odkupić
future tense 1st odkupię odkupimy
2nd odkupisz odkupicie
3rd odkupi odkupią
impersonal odkupi się
past tense 1st odkupiłem,
-(e)m odkupił
odkupiłam,
-(e)m odkupiła
odkupiłom,
-(e)m odkupiło
odkupiliśmy,
-(e)śmy odkupili
odkupiłyśmy,
-(e)śmy odkupiły
2nd odkupiłeś,
-(e)ś odkupił
odkupiłaś,
-(e)ś odkupiła
odkupiłoś,
-(e)ś odkupiło
odkupiliście,
-(e)ście odkupili
odkupiłyście,
-(e)ście odkupiły
3rd odkupił odkupiła odkupiło odkupili odkupiły
impersonal odkupiono
conditional 1st odkupiłbym,
bym odkupił
odkupiłabym,
bym odkupiła
odkupiłobym,
bym odkupiło
odkupilibyśmy,
byśmy odkupili
odkupiłybyśmy,
byśmy odkupiły
2nd odkupiłbyś,
byś odkupił
odkupiłabyś,
byś odkupiła
odkupiłobyś,
byś odkupiło
odkupilibyście,
byście odkupili
odkupiłybyście,
byście odkupiły
3rd odkupiłby,
by odkupił
odkupiłaby,
by odkupiła
odkupiłoby,
by odkupiło
odkupiliby,
by odkupili
odkupiłyby,
by odkupiły
impersonal odkupiono by
imperative 1st niech odkupię odkupmy
2nd odkup odkupcie
3rd niech odkupi niech odkupią
passive adjectival participle odkupiony odkupiona odkupione odkupieni odkupione
anterior adverbial participle odkupiwszy
verbal noun odkupienie

Derived terms

nouns
adjectives
  • odkupicielski
  • odkupny
nouns

Further reading

  • odkupić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odkupić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.