obyć

Polish

From o- +‎ być.

obyć pf (imperfective obywać)

(reflexive with się, literary) to do without [+ bez (genitive) = without something]
(reflexive with się, literary) to make do with [+instrumental = with something]
(reflexive with się, literary) to become familiar with [+ z (instrumental) = with something]

Conjugation of obyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obyć
future tense	1^st	obędę			obędziemy
	2^nd	obędziesz			obędziecie
	3^rd	obędzie			obędą
	impersonal	obędzie się
past tense	1^st	obyłem, -(e)m obył	obyłam, -(e)m obyła	obyłom, -(e)m obyło	obyliśmy, -(e)śmy obyli	obyłyśmy, -(e)śmy obyły
	2^nd	obyłeś, -(e)ś obył	obyłaś, -(e)ś obyła	obyłoś, -(e)ś obyło	obyliście, -(e)ście obyli	obyłyście, -(e)ście obyły
	3^rd	obył	obyła	obyło	obyli	obyły
	impersonal	obyto
conditional	1^st	obyłbym, bym obył	obyłabym, bym obyła	obyłobym, bym obyło	obylibyśmy, byśmy obyli	obyłybyśmy, byśmy obyły
	2^nd	obyłbyś, byś obył	obyłabyś, byś obyła	obyłobyś, byś obyło	obylibyście, byście obyli	obyłybyście, byście obyły
	3^rd	obyłby, by obył	obyłaby, by obyła	obyłoby, by obyło	obyliby, by obyli	obyłyby, by obyły
	impersonal	obyto by
imperative	1^st	niech obędę			obądźmy
	2^nd	obądź			obądźcie
	3^rd	niech obędzie			niech obędą
anterior adverbial participle		obywszy
verbal noun		obycie