noci

noci

1. inflection of noc:
   1. genitive/dative/vocative/locative singular
   2. nominative/accusative/vocative plural

Probably borrowed from Ido nocar, ultimately from Latin noceo (“I injure, harm, hurt, damage”).

• Audio

  (file)

• IPA^(key): [ˈnot͡si]
• Rhymes: -ot͡si
• Hyphenation: no‧ci

noci (present nocas, past nocis, future nocos, conditional nocus, volitive nocu)

1. (rare) harm
   • Ruĝdoma sonĝo, Cao Xueqin, trad. Xie Yuming:

     Vi ... devas mem faciligi la koron, por ne noci la farton.

   • "Tro da sterkaĵo pli nocas ol utilas," Mu Binghua, in Monato (April 2002):

     Tro da sterkaĵo pli nocas ol utilas.

   • "La majstro kaj Margarita," Sergio Pokrovskij:

     Iom da pluvo neniel povas lin noci.

   • "Recenzo kaj io del krom," Christian Declerck, in La Ondo de Esperanto:

     Sed baldaŭ mi koncedas ke ilia ĉeesto tute nefatale nocas la romanon.

• damaĝi
• difekti
• malutili

• noca (“harmful”)

noci m

1. plural of noce

• -cino, Cino, Nico, cino-, coni