nagiąć
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *nagъbnǫti. By surface analysis, na- + giąć. First attested in 1471.
Verb
nagiąć pf
- to bend, to curve
- 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 106:
- Nagyanthe reflexe (labia earum palmi unius reflexa intrinsecus per circuitum Ezech 40, 43)
- [Nagięte reflexe (labia earum palmi unius reflexa intrinsecus per circuitum Ezech 40, 43)]
Descendants
- Polish: nagiąć
- Silesian: nagiōńć
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “nagiąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish nagiąć. By surface analysis, na- + giąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈna.ɡjɔɲt͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈna.ɡjɔ̃t͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -aɡjɔɲt͡ɕ
- Syllabification: na‧giąć
Verb
nagiąć pf (imperfective naginać)
- (transitive) to bend (bending, to bend something towards something) [+ do (genitive)] or [+ ku (dative) = towards what]
- (transitive) to bend (to adapt or interpret to for a purpose or beneficiary) [+ do (genitive) = to what]
- (transitive, literary) to bend (tp cause someone against their will to do something or behave in a certain way, in line with our expectations) [+ do (genitive) = to doing what]
- (reflexive with się) to be bent (to have one's shape changed)
- (reflexive with się) to be bent (to submit to outside influence)
Conjugation
Conjugation of nagiąć pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | nagiąć | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | nagnę | nagniemy | ||||||||||||||||
2nd | nagniesz | nagniecie | |||||||||||||||||
3rd | nagnie | nagną | |||||||||||||||||
impersonal | nagnie się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | nagiąłem, -(e)m nagiął |
nagięłam, -(e)m nagięła |
nagięłom, -(e)m nagięło |
nagięliśmy, -(e)śmy nagięli |
nagięłyśmy, -(e)śmy nagięły | |||||||||||||
2nd | nagiąłeś, -(e)ś nagiął |
nagięłaś, -(e)ś nagięła |
nagięłoś, -(e)ś nagięło |
nagięliście, -(e)ście nagięli |
nagięłyście, -(e)ście nagięły | ||||||||||||||
3rd | nagiął | nagięła | nagięło | nagięli | nagięły | ||||||||||||||
impersonal | nagięto | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | nagiąłbym, bym nagiął |
nagięłabym, bym nagięła |
nagięłobym, bym nagięło |
nagięlibyśmy, byśmy nagięli |
nagięłybyśmy, byśmy nagięły | |||||||||||||
2nd | nagiąłbyś, byś nagiął |
nagięłabyś, byś nagięła |
nagięłobyś, byś nagięło |
nagięlibyście, byście nagięli |
nagięłybyście, byście nagięły | ||||||||||||||
3rd | nagiąłby, by nagiął |
nagięłaby, by nagięła |
nagięłoby, by nagięło |
nagięliby, by nagięli |
nagięłyby, by nagięły | ||||||||||||||
impersonal | nagięto by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech nagnę | nagnijmy | ||||||||||||||||
2nd | nagnij | nagnijcie | |||||||||||||||||
3rd | niech nagnie | niech nagną | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | nagięty | nagięta | nagięte | nagięci | nagięte | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | nagnąwszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | nagięcie |
Further reading
- nagiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nagiąć in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nagiąć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nagiąć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “nagiąć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nagiąć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 68
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.