mianowicie

Old Polish

Etymology

From *mianowity + -ie, from mianować. First attested in 1498.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /mjanɔvit͡ɕɛ/
  • IPA(key): (15th CE) /mjanɔvit͡ɕɛ/

Adverb

mianowicie

  1. by name
    • Template:RQ:zlw-opl:MacPaw
nouns
verbs

Descendants

  • Polish: mianowicie
  • Silesian: mianowcie

References

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish mianowicie. By surface analysis, mianowity + -ie.

Pronunciation

  • IPA(key): /mja.nɔˈvi.t͡ɕɛ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /mja.nɔˈvi.t͡ɕɛ/
  • (file)
  • Rhymes: -it͡ɕɛ
  • Syllabification: mia‧no‧wi‧cie

Particle

mianowicie

  1. namely (specifically; that is to say)
    Near-synonyms: a więc, czyli, eo ipso, inaczej, inaczej mówiąc, innymi słowy, jednym słowem, krótko mówiąc, przeto, słowem, tedy, to jest, toteż, to znaczy, tym samym, więc, w takim razie, w takim układzie, zatem, znaczy, znaczy się

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), mianowicie is one of the most used words in Polish, appearing 31 times in scientific texts, 9 times in news, 23 times in essays, 1 time in fiction, and 4 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 68 times, making it the 947th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

Adverb

mianowicie (not generally comparable, comparative mianowiciej, superlative najmianowiciej)

  1. (obsolete) namely (especially, above all)
    Synonym: zwłaszcza
  2. (obsolete) definitely (without doubt)
    Synonym: pewnie
  3. (Middle Polish) clearly (in an obvious way, clearly speaking, unambiguously)
    Synonym: pewnie
  4. (Middle Polish) by name
    Synonym: imiennie

References

  1. Ida Kurcz (1990) “mianowicie”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 242

Further reading

  • mianowicie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mianowicie in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mianowicie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • MIANOWICIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 04.01.2022
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mianowicie”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “mianowicie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mianowicie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 940
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.