merkja
Faroese
Etymology
From Old Norse merkja, from Proto-Germanic *markijaną.
Verb
merkja (third person singular past indicative merkti, supine merkt)
Conjugation
Conjugation of merkja (group v-11) | ||
---|---|---|
infinitive | merkja | |
supine | merkt | |
participle (a5)1 | merkjandi | merktur |
present | past | |
first singular | merki | merkti |
second singular | merkir | merkti |
third singular | merkir | merkti |
plural | merkja | merktu |
imperative | ||
singular | merk! | |
plural | merkið! | |
1Only the past participle being declined. |
Further reading
"merkja" at Sprotin.fo
Icelandic
Etymology
From Old Norse merkja, from Proto-Germanic *markijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɛr̥ca/
- Rhymes: -ɛr̥ca
Verb
merkja (weak verb, third-person singular past indicative merkti, supine merkt)
Conjugation
merkja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að merkja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
merkt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
merkjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég merki | við merkjum | present (nútíð) |
ég merki | við merkjum |
þú merkir | þið merkið | þú merkir | þið merkið | ||
hann, hún, það merkir | þeir, þær, þau merkja | hann, hún, það merki | þeir, þær, þau merki | ||
past (þátíð) |
ég merkti | við merktum | past (þátíð) |
ég merkti | við merktum |
þú merktir | þið merktuð | þú merktir | þið merktuð | ||
hann, hún, það merkti | þeir, þær, þau merktu | hann, hún, það merkti | þeir, þær, þau merktu | ||
imperative (boðháttur) |
merk (þú) | merkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
merktu | merkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
merkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að merkjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
merkst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
merkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég merkist | við merkjumst | present (nútíð) |
ég merkist | við merkjumst |
þú merkist | þið merkist | þú merkist | þið merkist | ||
hann, hún, það merkist | þeir, þær, þau merkjast | hann, hún, það merkist | þeir, þær, þau merkist | ||
past (þátíð) |
ég merktist | við merktumst | past (þátíð) |
ég merktist | við merktumst |
þú merktist | þið merktust | þú merktist | þið merktust | ||
hann, hún, það merktist | þeir, þær, þau merktust | hann, hún, það merktist | þeir, þær, þau merktust | ||
imperative (boðháttur) |
merkst (þú) | merkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
merkstu | merkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
merktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
merktur | merkt | merkt | merktir | merktar | merkt | |
accusative (þolfall) |
merktan | merkta | merkt | merkta | merktar | merkt | |
dative (þágufall) |
merktum | merktri | merktu | merktum | merktum | merktum | |
genitive (eignarfall) |
merkts | merktrar | merkts | merktra | merktra | merktra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
merkti | merkta | merkta | merktu | merktu | merktu | |
accusative (þolfall) |
merkta | merktu | merkta | merktu | merktu | merktu | |
dative (þágufall) |
merkta | merktu | merkta | merktu | merktu | merktu | |
genitive (eignarfall) |
merkta | merktu | merkta | merktu | merktu | merktu |
Synonyms
- (notice): taka eftir
- (mean): þýða
Derived terms
- vel að merkja (“it's worth noting”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.