marcáil

Irish

Etymology

marc (“mark”) +‎ -áil

Pronunciation

(Munster) IPA^(key): /mˠɑɾˠˈkɑːlʲ/
(Connacht) IPA^(key): /ˈmˠaɾˠkɑːlʲ/
(Ulster) IPA^(key): /ˈmˠaɾˠkalʲ/

Verb

marcáil (present analytic marcálann, future analytic marcálfaidh, verbal noun marcáil, past participle marcáilte)

to mark
to mark out, to plot
to make a mark on someone
(sports) to mark (someone)

Conjugation

conjugation of marcáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	marcálaim	marcálann tú; marcálair^†	marcálann sé, sí	marcálaimid	marcálann sibh	marcálann siad; marcálaid^†	a mharcálann; a mharcálas / a marcálann; a marcálas	marcáiltear
	past	mharcáil mé; mharcálas	mharcáil tú; mharcálais	mharcáil sé, sí	mharcálamar; mharcáil muid	mharcáil sibh; mharcálabhair	mharcáil siad; mharcáladar	a mharcáil / ar mharcáil*	marcáladh
	past habitual	mharcálainn / marcálainn‡‡	mharcáilteá / marcáilteá‡‡	mharcáladh sé, sí / marcáladh sé, sí‡‡	mharcálaimis; mharcáladh muid / marcálaimis‡‡; marcáladh muid‡‡	mharcáladh sibh / marcáladh sibh‡‡	mharcálaidís; mharcáladh siad / marcálaidís‡‡; marcáladh siad‡‡	a mharcáladh / a marcáladh*	mharcáiltí / marcáiltí‡‡
future		marcálfaidh mé; marcálfad	marcálfaidh tú; marcálfair^†	marcálfaidh sé, sí	marcálfaimid; marcálfaidh muid	marcálfaidh sibh	marcálfaidh siad; marcálfaid^†	a mharcálfaidh; a mharcálfas / a marcálfaidh; a marcálfas	marcálfar
conditional		mharcálfainn / marcálfainn‡‡	mharcálfá / marcálfá‡‡	mharcálfadh sé, sí / marcálfadh sé, sí‡‡	mharcálfaimis; mharcálfadh muid / marcálfaimis‡‡; marcálfadh muid‡‡	mharcálfadh sibh / marcálfadh sibh‡‡	mharcálfaidís; mharcálfadh siad / marcálfaidís‡‡; marcálfadh siad‡‡	a mharcálfadh / a marcálfadh*	mharcálfaí / marcálfaí‡‡
subjunctive	present	go marcála mé; go marcálad^†	go marcála tú; go marcálair^†	go marcála sé, sí	go marcálaimid; go marcála muid	go marcála sibh	go marcála siad; go marcálaid^†	—	go marcáiltear
subjunctive	past	dá marcálainn	dá marcáilteá	dá marcáladh sé, sí	dá marcálaimis; dá marcáladh muid	dá marcáladh sibh	dá marcálaidís; dá marcáladh siad	—	dá marcáiltí
imperative		marcálaim	marcáil	marcáladh sé, sí	marcálaimis	marcálaigí; marcálaidh^†	marcálaidís	—	marcáiltear
verbal noun		marcáil
past participle		marcáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

marcálaí (“marker”)

Noun

marcáil f (genitive singular marcála)

verbal noun of marcáil

Declension

Declension of marcáil

Irregular

Bare forms (no plural of this noun)

Case	Singular
Nominative	marcáil
Vocative	a mharcáil
Genitive	marcála
Dative	marcáil

Forms with the definite article

Case	Singular
Nominative	an mharcáil
Genitive	na marcála
Dative	leis an marcáil don mharcáil

Derived terms

cluasmharcáil (“earmarking”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
marcáil	mharcáil	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.