manĝi

See also: mangi and Mangi

Esperanto

Alternative forms

Etymology

From French manger and Italian mangiare.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈmand͡ʒi]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -and͡ʒi
  • Hyphenation: man‧ĝi

Verb

manĝi (present manĝas, past manĝis, future manĝos, conditional manĝus, volitive manĝu)

  1. to eat
    Ni manĝos kiam la pano elvenos la foron.
    We will eat when the bread comes from the oven.

Conjugation
Conjugation of manĝi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense manĝas manĝis manĝos
active participle manĝanta manĝantaj manĝinta manĝintaj manĝonta manĝontaj
acc. manĝantan manĝantajn manĝintan manĝintajn manĝontan manĝontajn
passive participle manĝata manĝataj manĝita manĝitaj manĝota manĝotaj
acc. manĝatan manĝatajn manĝitan manĝitajn manĝotan manĝotajn
nominal active participle manĝanto manĝantoj manĝinto manĝintoj manĝonto manĝontoj
acc. manĝanton manĝantojn manĝinton manĝintojn manĝonton manĝontojn
nominal passive participle manĝato manĝatoj manĝito manĝitoj manĝoto manĝotoj
acc. manĝaton manĝatojn manĝiton manĝitojn manĝoton manĝotojn
adverbial active participle manĝante manĝinte manĝonte
adverbial passive participle manĝate manĝite manĝote
infinitive manĝi imperative manĝu conditional manĝus

Derived terms

Descendants
  • Ido: manjar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.