ljóma

Faroese

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈljɔuːma/

Etymology 1

From Old Norse ljóma, from Proto-Germanic *leuhmô (“light, shine”), from Proto-Indo-European *lewk- (“light; to shine”).

Verb

ljóma (third person singular past indicative ljómaði, third person plural past indicative ljómaðu, supine ljómað)

  1. to shine, sparkle, glitter, glister, blaze
Conjugation
Conjugation of ljóma (group v-30)
infinitive ljóma
supine ljómað
participle (a6)1 ljómandi ljómaður
present past
first singular ljómi ljómaði
second singular ljómar ljómaði
third singular ljómar ljómaði
plural ljóma ljómaðu
imperative
singular ljóma!
plural ljómið!
1Only the past participle being declined.

Verb

ljóma (third person singular past indicative ljómaði, third person plural past indicative ljómaðu, supine ljómað)

  1. to sound, ring, peal
Conjugation
Conjugation of ljóma (group v-30)
infinitive ljóma
supine ljómað
participle (a6)1 ljómandi ljómaður
present past
first singular ljómi ljómaði
second singular ljómar ljómaði
third singular ljómar ljómaði
plural ljóma ljómaðu
imperative
singular ljóma!
plural ljómið!
1Only the past participle being declined.
Derived terms
  • ljóman
  • ljómari
  • ljómaringur

Icelandic

Etymology

From Old Norse ljóma, from Proto-Germanic *leuhmô (“light, shine”), from Proto-Indo-European *lewk- (“light; to shine”).

Noun

ljóma f (genitive singular ljómu, nominative plural ljómur)

  1. (archaic) beam of light

Declension
declension of ljóma
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative ljóma ljóman ljómur ljómurnar
accusative ljómu ljómuna ljómur ljómurnar
dative ljómu ljómunni ljómum ljómunum
genitive ljómu ljómunnar ljóma ljómanna

Verb

ljóma (weak verb, third-person singular past indicative ljómaði, supine ljómað)

  1. to shine, gleam

Conjugation
ljóma — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að ljóma
supine
(sagnbót)		 ljómað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 ljómandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég ljóma við ljómum present
(nútíð)		 ég ljómi við ljómum
þú ljómar þið ljómið þú ljómir þið ljómið
hann, hún, það ljómar þeir, þær, þau ljóma hann, hún, það ljómi þeir, þær, þau ljómi
past
(þátíð)		 ég ljómaði við ljómuðum past
(þátíð)		 ég ljómaði við ljómuðum
þú ljómaðir þið ljómuðuð þú ljómaðir þið ljómuðuð
hann, hún, það ljómaði þeir, þær, þau ljómuðu hann, hún, það ljómaði þeir, þær, þau ljómuðu
imperative
(boðháttur)		 ljóma (þú) ljómið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ljómaðu ljómiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ljómast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að ljómast
supine
(sagnbót)		 ljómast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 ljómandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég ljómast við ljómumst present
(nútíð)		 ég ljómist við ljómumst
þú ljómast þið ljómist þú ljómist þið ljómist
hann, hún, það ljómast þeir, þær, þau ljómast hann, hún, það ljómist þeir, þær, þau ljómist
past
(þátíð)		 ég ljómaðist við ljómuðumst past
(þátíð)		 ég ljómaðist við ljómuðumst
þú ljómaðist þið ljómuðust þú ljómaðist þið ljómuðust
hann, hún, það ljómaðist þeir, þær, þau ljómuðust hann, hún, það ljómaðist þeir, þær, þau ljómuðust
imperative
(boðháttur)		 ljómast (þú) ljómist (þið)
Forms with appended personal pronoun
ljómastu ljómisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ljómaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 ljómaður ljómuð ljómað ljómaðir ljómaðar ljómuð
accusative
(þolfall)		 ljómaðan ljómaða ljómað ljómaða ljómaðar ljómuð
dative
(þágufall)		 ljómuðum ljómaðri ljómuðu ljómuðum ljómuðum ljómuðum
genitive
(eignarfall)		 ljómaðs ljómaðrar ljómaðs ljómaðra ljómaðra ljómaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 ljómaði ljómaða ljómaða ljómuðu ljómuðu ljómuðu
accusative
(þolfall)		 ljómaða ljómuðu ljómaða ljómuðu ljómuðu ljómuðu
dative
(þágufall)		 ljómaða ljómuðu ljómaða ljómuðu ljómuðu ljómuðu
genitive
(eignarfall)		 ljómaða ljómuðu ljómaða ljómuðu ljómuðu ljómuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.