lengja

Icelandic

Etymology

From Old Norse lengja, from Proto-Germanic *langijaną. Related to lengd.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈleiɲca/
    Rhymes: -eiɲca

Verb

lengja (weak verb, third-person singular past indicative lengdi, supine lengt)

  1. to lengthen
  2. (impersonal) to long for (with accusative and the preposition eftir + dative)

Conjugation
lengja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að lengja
supine
(sagnbót)		 lengt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 lengjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lengi við lengjum present
(nútíð)		 ég lengi við lengjum
þú lengir þið lengið þú lengir þið lengið
hann, hún, það lengir þeir, þær, þau lengja hann, hún, það lengi þeir, þær, þau lengi
past
(þátíð)		 ég lengdi við lengdum past
(þátíð)		 ég lengdi við lengdum
þú lengdir þið lengduð þú lengdir þið lengduð
hann, hún, það lengdi þeir, þær, þau lengdu hann, hún, það lengdi þeir, þær, þau lengdu
imperative
(boðháttur)		 leng (þú) lengið (þið)
Forms with appended personal pronoun
lengdu lengiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lengjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að lengjast
supine
(sagnbót)		 lengst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 lengjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lengist við lengjumst present
(nútíð)		 ég lengist við lengjumst
þú lengist þið lengist þú lengist þið lengist
hann, hún, það lengist þeir, þær, þau lengjast hann, hún, það lengist þeir, þær, þau lengist
past
(þátíð)		 ég lengdist við lengdumst past
(þátíð)		 ég lengdist við lengdumst
þú lengdist þið lengdust þú lengdist þið lengdust
hann, hún, það lengdist þeir, þær, þau lengdust hann, hún, það lengdist þeir, þær, þau lengdust
imperative
(boðháttur)		 lengst (þú) lengist (þið)
Forms with appended personal pronoun
lengstu lengisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 lengdur lengd lengt lengdir lengdar lengd
accusative
(þolfall)		 lengdan lengda lengt lengda lengdar lengd
dative
(þágufall)		 lengdum lengdri lengdu lengdum lengdum lengdum
genitive
(eignarfall)		 lengds lengdrar lengds lengdra lengdra lengdra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 lengdi lengda lengda lengdu lengdu lengdu
accusative
(þolfall)		 lengda lengdu lengda lengdu lengdu lengdu
dative
(þágufall)		 lengda lengdu lengda lengdu lengdu lengdu
genitive
(eignarfall)		 lengda lengdu lengda lengdu lengdu lengdu

Noun

lengja f (genitive singular lengju, nominative plural lengjur)

  1. a long item
  2. a length, i.e. a (long) piece (of string, licorice, etc.)

Declension
declension of lengja
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative lengja lengjan lengjur lengjurnar
accusative lengju lengjuna lengjur lengjurnar
dative lengju lengjunni lengjum lengjunum
genitive lengju lengjunnar lengja lengjanna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.