lelijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch leetlijc, lelic. Equivalent to leed (sorrow) + -lijk (-like). Cognate with Old Saxon lēthlīk, Old High German leidlīh (but modern German leidlich (tolerable) is not directly related), Old Frisian lēthlik, Old English lāðlīc (Modern English loathly).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈleː.lək/, (Southern Dutch) [ˈleː.lək], (Northern Dutch) [ˈleɪ̯.lək]
  • (file)
  • Hyphenation: le‧lijk

Adjective

lelijk (comparative lelijker, superlative lelijkst)

  1. ugly
    Antonym: mooi
    lelijk eendjeugly duckling

Inflection

Inflection of lelijk
uninflected lelijk
inflected lelijke
comparative lelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial lelijklelijkerhet lelijkst
het lelijkste
indefinite m./f. sing. lelijkelelijkerelelijkste
n. sing. lelijklelijkerlelijkste
plural lelijkelelijkerelelijkste
definite lelijkelelijkerelelijkste
partitive lelijkslelijkers

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: lelik
  • Berbice Creole Dutch: leleka
  • Negerhollands: lelk, lelyk, liek, leelik, lelik, lilik

Adverb

lelijk

  1. badly
    Hij heeft zich lelijk bezeerd.He hurt himself badly.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.