leita

See also: leitä

Faroese

Etymology

From Old Norse leita, from Proto-Germanic *wlaitōną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈlaiːta/
  • Rhymes: -aiːta
  • Homophone: leitað

Verb

leita (third person singular past indicative leitaði, third person plural past indicative leitaðu, supine leitað)

  1. to seek, to search

Conjugation
Conjugation of leita (group v-30)
infinitive leita
supine leitað
participle (a6)1 leitandi leitaður
present past
first singular leiti leitaði
second singular leitar leitaði
third singular leitar leitaði
plural leita leitaðu
imperative
singular leita!
plural leitið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse leita.

Pronunciation
  • Rhymes: -eiːta

Verb

leita (weak verb, third-person singular past indicative leitaði, supine leitað)

  1. (with genitive or að) to seek, to search, to look for
    Afsakið, en ég er að leita að Hallgrímskirkju.
    Excuse me, I'm looking for Hallgrímskirkja.
    Þú ættir að leita læknis, þú lítur ekki vel út.
    You should consult a doctor. You don't look well.
    Ég ákvað að leita til miðils til að tala við vin minn sem dó.
    I decided to turn to a psychic to talk to my friend who died.

Conjugation
leita — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að leita
supine
(sagnbót)		 leitað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 leitandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég leita við leitum present
(nútíð)		 ég leiti við leitum
þú leitar þið leitið þú leitir þið leitið
hann, hún, það leitar þeir, þær, þau leita hann, hún, það leiti þeir, þær, þau leiti
past
(þátíð)		 ég leitaði við leituðum past
(þátíð)		 ég leitaði við leituðum
þú leitaðir þið leituðuð þú leitaðir þið leituðuð
hann, hún, það leitaði þeir, þær, þau leituðu hann, hún, það leitaði þeir, þær, þau leituðu
imperative
(boðháttur)		 leita (þú) leitið (þið)
Forms with appended personal pronoun
leitaðu leitiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
leitast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að leitast
supine
(sagnbót)		 leitast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 leitandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég leitast við leitumst present
(nútíð)		 ég leitist við leitumst
þú leitast þið leitist þú leitist þið leitist
hann, hún, það leitast þeir, þær, þau leitast hann, hún, það leitist þeir, þær, þau leitist
past
(þátíð)		 ég leitaðist við leituðumst past
(þátíð)		 ég leitaðist við leituðumst
þú leitaðist þið leituðust þú leitaðist þið leituðust
hann, hún, það leitaðist þeir, þær, þau leituðust hann, hún, það leitaðist þeir, þær, þau leituðust
imperative
(boðháttur)		 leitast (þú) leitist (þið)
Forms with appended personal pronoun
leitastu leitisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
leitaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 leitaður leituð leitað leitaðir leitaðar leituð
accusative
(þolfall)		 leitaðan leitaða leitað leitaða leitaðar leituð
dative
(þágufall)		 leituðum leitaðri leituðu leituðum leituðum leituðum
genitive
(eignarfall)		 leitaðs leitaðrar leitaðs leitaðra leitaðra leitaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 leitaði leitaða leitaða leituðu leituðu leituðu
accusative
(þolfall)		 leitaða leituðu leitaða leituðu leituðu leituðu
dative
(þágufall)		 leitaða leituðu leitaða leituðu leituðu leituðu
genitive
(eignarfall)		 leitaða leituðu leitaða leituðu leituðu leituðu

Derived terms
Derived terms

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Verb

leita

  1. inflection of leite:
    1. simple past
    2. past participle

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse leita. Akin to obsolete dialectal English lait.

Pronunciation
  • IPA(key): /²lɛɪːta/

Verb

leita (present tense leitar or leiter, past tense leita or leitte, past participle leita or leitt, present participle leitande, imperative leit)

  1. to search

See also

References

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *wlaitōną.

Verb

leita (singular past indicative leitaði, plural past indicative leitaðu, past participle leitaðr)

  1. to seek, to search

Conjugation
Conjugation of leita — active (weak class 2)
infinitive leita
present participle leitandi
past participle leitaðr
indicative present past
1st-person singular leita leitaða
2nd-person singular leitar leitaðir
3rd-person singular leitar leitaði
1st-person plural leitum leituðum
2nd-person plural leitið leituðuð
3rd-person plural leita leituðu
subjunctive present past
1st-person singular leita leitaða
2nd-person singular leitir leitaðir
3rd-person singular leiti leitaði
1st-person plural leitim leitaðim
2nd-person plural leitið leitaðið
3rd-person plural leiti leitaði
imperative present
2nd-person singular leita
1st-person plural leitum
2nd-person plural leitið
Conjugation of leita — mediopassive (weak class 2)
infinitive leitask
present participle leitandisk
past participle leitazk
indicative present past
1st-person singular leitumk leituðumk
2nd-person singular leitask leitaðisk
3rd-person singular leitask leitaðisk
1st-person plural leitumsk leituðumsk
2nd-person plural leitizk leituðuzk
3rd-person plural leitask leituðusk
subjunctive present past
1st-person singular leitumk leituðumk
2nd-person singular leitisk leitaðisk
3rd-person singular leitisk leitaðisk
1st-person plural leitimsk leitaðimsk
2nd-person plural leitizk leitaðizk
3rd-person plural leitisk leitaðisk
imperative present
2nd-person singular leitask
1st-person plural leitumsk
2nd-person plural leitizk

Descendants
  • Icelandic: leita
  • Faroese: leita
  • Norwegian Nynorsk: leita
    • → Norwegian Bokmål: leite
  • Elfdalian: lieta
  • Danish: lede
    • Norwegian Bokmål: lete
  • Old Swedish: lēta

Portuguese

Pronunciation
 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈlej.tɐ/ [ˈleɪ̯.tɐ]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈlej.ta/ [ˈleɪ̯.ta]
 

  • Hyphenation: lei‧ta

Noun

leita f (plural leitas)

  1. milt (fish semen)
    Synonym: láctea

Verb

leita

  1. inflection of leitar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.