lauga

Icelandic

Etymology

From laug (“pool”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈløyːɣa/
    Rhymes: -øyːɣa
    Homophone: Lauga

Verb

lauga (weak verb, third-person singular past indicative laugaði, supine laugað)

  1. (with accusative, transitive) to bathe

Conjugation
lauga — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að lauga
supine
(sagnbót)		 laugað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 laugandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég lauga við laugum present
(nútíð)		 ég laugi við laugum
þú laugar þið laugið þú laugir þið laugið
hann, hún, það laugar þeir, þær, þau lauga hann, hún, það laugi þeir, þær, þau laugi
past
(þátíð)		 ég laugaði við lauguðum past
(þátíð)		 ég laugaði við lauguðum
þú laugaðir þið lauguðuð þú laugaðir þið lauguðuð
hann, hún, það laugaði þeir, þær, þau lauguðu hann, hún, það laugaði þeir, þær, þau lauguðu
imperative
(boðháttur)		 lauga (þú) laugið (þið)
Forms with appended personal pronoun
laugaðu laugiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
laugast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að laugast
supine
(sagnbót)		 laugast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 laugandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég laugast við laugumst present
(nútíð)		 ég laugist við laugumst
þú laugast þið laugist þú laugist þið laugist
hann, hún, það laugast þeir, þær, þau laugast hann, hún, það laugist þeir, þær, þau laugist
past
(þátíð)		 ég laugaðist við lauguðumst past
(þátíð)		 ég laugaðist við lauguðumst
þú laugaðist þið lauguðust þú laugaðist þið lauguðust
hann, hún, það laugaðist þeir, þær, þau lauguðust hann, hún, það laugaðist þeir, þær, þau lauguðust
imperative
(boðháttur)		 laugast (þú) laugist (þið)
Forms with appended personal pronoun
laugastu laugisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
laugaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 laugaður lauguð laugað laugaðir laugaðar lauguð
accusative
(þolfall)		 laugaðan laugaða laugað laugaða laugaðar lauguð
dative
(þágufall)		 lauguðum laugaðri lauguðu lauguðum lauguðum lauguðum
genitive
(eignarfall)		 laugaðs laugaðrar laugaðs laugaðra laugaðra laugaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 laugaði laugaða laugaða lauguðu lauguðu lauguðu
accusative
(þolfall)		 laugaða lauguðu laugaða lauguðu lauguðu lauguðu
dative
(þágufall)		 laugaða lauguðu laugaða lauguðu lauguðu lauguðu
genitive
(eignarfall)		 laugaða lauguðu laugaða lauguðu lauguðu lauguðu

Synonyms

Noun

lauga

  1. indefinite genitive plural of laug

Norwegian Bokmål

Noun

lauga

  1. definite plural of laug

Norwegian Nynorsk

Pronunciation
  • IPA(key): /¹lœʊːɡɑ/

Noun

lauga n

  1. plural definite of laug

Etymology 2

From Old Norse lauga.

Alternative forms

Pronunciation
  • IPA(key): /²lœʊːɡɑ/

Verb

lauga (present tense laugar, past tense lauga, past participle lauga, passive infinitive laugast, present participle laugande, imperative lauga/laug)

  1. to bathe (have a bath in order to wash)
    Synonym: bada
  • laurdag, laugardag (“saturday”, literally “bathing day”)

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.