kucnąć

Polish

Etymology

From kucać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkut͡s.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡snɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: kuc‧nąć

Verb

kucnąć pf (imperfective kucać)

  1. (intransitive) to squat

Conjugation
Conjugation of kucnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kucnąć
future tense 1st kucnę kucniemy
2nd kucniesz kucniecie
3rd kucnie kucną
impersonal kucnie się
past tense 1st kucnąłem,
-(e)m kucnął		 kucnęłam,
-(e)m kucnęła		 kucnęłom,
-(e)m kucnęło		 kucnęliśmy,
-(e)śmy kucnęli		 kucnęłyśmy,
-(e)śmy kucnęły
2nd kucnąłeś,
-(e)ś kucnął		 kucnęłaś,
-(e)ś kucnęła		 kucnęłoś,
-(e)ś kucnęło		 kucnęliście,
-(e)ście kucnęli		 kucnęłyście,
-(e)ście kucnęły
3rd kucnął kucnęła kucnęło kucnęli kucnęły
impersonal kucnięto
conditional 1st kucnąłbym,
bym kucnął		 kucnęłabym,
bym kucnęła		 kucnęłobym,
bym kucnęło		 kucnęlibyśmy,
byśmy kucnęli		 kucnęłybyśmy,
byśmy kucnęły
2nd kucnąłbyś,
byś kucnął		 kucnęłabyś,
byś kucnęła		 kucnęłobyś,
byś kucnęło		 kucnęlibyście,
byście kucnęli		 kucnęłybyście,
byście kucnęły
3rd kucnąłby,
by kucnął		 kucnęłaby,
by kucnęła		 kucnęłoby,
by kucnęło		 kucnęliby,
by kucnęli		 kucnęłyby,
by kucnęły
impersonal kucnięto by
imperative 1st niech kucnę kucnijmy
2nd kucnij kucnijcie
3rd niech kucnie niech kucną
anterior adverbial participle kucnąwszy
verbal noun kucnięcie

Further reading
  • kucnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kucnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.