kredi

Esperanto

Etymology

From Italian and Latin crēdere.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈkredi]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -edi
  • Hyphenation: kre‧di

Verb

kredi (present kredas, past kredis, future kredos, conditional kredus, volitive kredu)

  1. to believe
    • 1910, L. L. Zamenhof, Proverbaro Esperanta‎:
      Ne kredas ŝtelisto, ke honestaj ekzistas.
      A thief doesn't believe that honest people exist.

Conjugation
Conjugation of kredi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense kredas kredis kredos
active participle kredanta kredantaj kredinta kredintaj kredonta kredontaj
acc. kredantan kredantajn kredintan kredintajn kredontan kredontajn
passive participle kredata kredataj kredita kreditaj kredota kredotaj
acc. kredatan kredatajn kreditan kreditajn kredotan kredotajn
nominal active participle kredanto kredantoj kredinto kredintoj kredonto kredontoj
acc. kredanton kredantojn kredinton kredintojn kredonton kredontojn
nominal passive participle kredato kredatoj kredito kreditoj kredoto kredotoj
acc. kredaton kredatojn krediton kreditojn kredoton kredotojn
adverbial active participle kredante kredinte kredonte
adverbial passive participle kredate kredite kredote
infinitive kredi imperative kredu conditional kredus

Derived terms

Turkish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish كره‌دی (kredi), from French crédit.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈk(ɯ)ɾedi]
  • Rhymes: -di
  • Hyphenation: kre‧di

Noun

kredi (definite accusative krediyi, plural krediler)

  1. credit

Declension
Inflection
Nominative kredi
Definite accusative krediyi
Singular Plural
Nominative kredi krediler
Definite accusative krediyi kredileri
Dative krediye kredilere
Locative kredide kredilerde
Ablative krediden kredilerden
Genitive kredinin kredilerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kredim kredilerim
2nd singular kredin kredilerin
3rd singular kredisi kredileri
1st plural kredimiz kredilerimiz
2nd plural krediniz kredileriniz
3rd plural kredileri kredileri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kredimi kredilerimi
2nd singular kredini kredilerini
3rd singular kredisini kredilerini
1st plural kredimizi kredilerimizi
2nd plural kredinizi kredilerinizi
3rd plural kredilerini kredilerini
Dative
Singular Plural
1st singular kredime kredilerime
2nd singular kredine kredilerine
3rd singular kredisine kredilerine
1st plural kredimize kredilerimize
2nd plural kredinize kredilerinize
3rd plural kredilerine kredilerine
Locative
Singular Plural
1st singular kredimde kredilerimde
2nd singular kredinde kredilerinde
3rd singular kredisinde kredilerinde
1st plural kredimizde kredilerimizde
2nd plural kredinizde kredilerinizde
3rd plural kredilerinde kredilerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular kredimden kredilerimden
2nd singular kredinden kredilerinden
3rd singular kredisinden kredilerinden
1st plural kredimizden kredilerimizden
2nd plural kredinizden kredilerinizden
3rd plural kredilerinden kredilerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular kredimin kredilerimin
2nd singular kredinin kredilerinin
3rd singular kredisinin kredilerinin
1st plural kredimizin kredilerimizin
2nd plural kredinizin kredilerinizin
3rd plural kredilerinin kredilerinin

Derived terms
  • acil ihtiyaç kredisi
  • açık kredi
  • bağlı kredi
  • dış kredi
  • emlak kredisi
  • kabul kredisi
  • konut kredisi
  • kredi açmak
  • kredi anlaşması
  • kredi limiti
  • kredi mektubu
  • kredi sözleşmesi
  • kredilemek
  • kredili
  • kredisi düşmek
  • kredisiz

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.