köttur

From Old Norse kǫttr.

• IPA^(key): /ˈkʰœhtʏr/
• Rhymes: -œhtʏr

köttur m (genitive singular kattar, nominative plural kettir)

1. a cat

• kattardýr
• húsköttur
• jólaköttur
• flækingsköttur
• stórköttur
• villiköttur
• í myrkri eru allir kettir gráir, allir kettir eru gráir í myrkri
• fara í hund og kött
• ganga um einhvers staðar eins og grár köttur, vera eins og grár köttur einhvers staðar (be a frequent visitor somewhere, be always hanging around the place)
• kaupa köttinn í sekknum (to be sold a pig in a poke)
• fara í kringum eins og köttur í kringum heitan graut (to beat around the bush)
• leika sér að eins og köttur að mús (to play cat and mouse)
• fara í hund og kött (to go haywire)
• ekki upp í nös á ketti (insufficient, not enough to fill a cat's nostril)